Posted by: Prem
Ligue 2 - sezon 2006/07 - 24/07/2006 16:16
Jako, że start rozgrywek Ligue 2 zbliża się wielkimi krokami (pierwsza kolejka już w ten piątek) postanowiłem przygotować coś w rodzaju zapowiedzi nowego sezonu zawierającej przedstawienie zespołów, które występować będą w Ligue 2 w nadchodzącym sezonie, informacje o przeprowadzonych transferach (opatrzone krótkim komentarzem) oraz statystyki zawodników - którzy zmienili kluby - z ostatniego sezonu. Mam nadzieję, że ktoś z mojej pracy skorzysta...
Objaśnienia:
B - bramkarz
O - obrońca
P - pomocnik
N - napastnik
T - trener
* - wypożyczenie
** - powrót z wypożyczenia
Po nazwisku każdego zawodnika znajdują się jego statystyki z poprzedniego sezonu, wyświetlane według schematu X/Y/Z, gdzie:
X - ilość meczów rozegranych w poprzednim sezonie
Y - ilość meczów rozpoczynanych w pierwszej jedenastce w poprzednim sezonie
Z - ilość zdobytych bramek
Jeśli w nawiasie obok zawodnika pojawiają się dwa kluby, według schematu (X/Y) oznacza to, że zawodnik ten należał do klubu X, jednak ostatnią rundę (lub cały sezon) spędził na wypożyczeniu do klubu Y.
AJACCIO
Pełna nazwa: Athletic Club Ajaccien
Rok założenia: 1910
Stadion: Stade François-Coty (pojemność 10.660)
Trener: Ruud Krol
Strona WWW: http://www.ac-ajaccio.com
Przyszli:
Dujeux (O – Troyes) 20/14/0
Khiter (P – Lens*) 8/0/1
Krol (T – Ajax)
Radic (B – Nantes) 0/0/0
Roux (B – Bordeaux) 4/3/0
Connen (P – Grenoble**) 30/24/2
Merlin (P – Châteauroux**) 3/0/0
Zarabi (O – Gueugnon**) 30/26/0
Odeszli:
Andre Luiz (O) 25/23/0
Becas (N) 1/0/0
Danjou (O) 23/21/0
Lucchini (B – Gamba) 1/0/0
Pasqualetti (T – Sedan)
Robin (P – Grenoble) 22/13/0
Trévisan (B – Sedan) 7/5/0
Jabi (O – Lens**) 31/29/0
N’Diaye (N – Istres**) 17/17/5
Sparingi:
10.07 Yzeure 4:2
13.07 Andrézieux 5:2
19.07 Toulon 0:1
22.07 Bastia 2:1
Parę słów o...
Korsykańczycy po czterech sezonach we francuskiej elicie wracają na zaplecze Ligue 1, gdzie stoczą między innymi walkę z Bastią o prymat najlepszej drużyny klubowej na Korsyce. Po spadku, Ajaccio opuścili wszyscy obrońcy z podstawowej jedenastki, z wyjątkiem tego najlepszego, Xaviera Collina. Odszedł także bardzo przebojowy Martial Robin a także najlepszy strzelec drużyny Moussa N’Diaye. Na szczęście dla kibiców Ajaccio, w klubie pozostał kuszony ofertami z innych drużyn Brazylijczyk Lucas Pereira, który zanotował na swoim koncie, podobnie jak N’Diaye, pięć bramek. Wśród zawodników, którzy wzmocnili Ajaccio przed sezonem 2006/07 uwagę zwraca przede wszystkim obrońca pierwszoligowego Troyes, Alexandre Dujeux, a także trzeci bramkarz Nantes, Serb Perica Radić, który choć od lat uznawany jest za spory talent w Nantes okazji do bronienia nie miał praktycznie wcale. W sparingach wyśmienicie spisuje się też wypożyczony z Lens 21-letni Francuz Seid Khiter. Dodać należy także zmianę na stanowisku trenera. José Pasqualettiego zastąpił pracujący do tej pory w Amsterdamie Ruud Krol. Za cel włodarze klubu stawiają sobie oczywiście powrót do elity ale jego realizacja nie będzie prosta. Począwszy od sezonu 2000/01 tylko trzy zespoły (Strasbourg, Metz, Le Mans) potrafiły po spadku z Ligue 1 powrócić do gry w najwyższej klasie rozgrywkowej po zaledwie rocznym pobycie w Ligue 2. Gracze z Korsyki powinni być groźni zwłaszcza na swoim... klepisku (podłoże na stadionie Ajaccio ciężko nazywać murawą).
Kandydat na gwiazdę – Waldir Lucas Pereira
Brazylijczyk był – ex aequo z N’Diaye – najlepszym strzelcem Ajaccio w ubiegłym sezonie i choć na swoim koncie miał mało imponującą liczbę 5 bramek to był z pewnością jednym z najważniejszych ogniw drużyny. W ciągu dwóch sezonów, jakie rozegrał w barwach Ajaccio, Lucas zdobył 16 bramek co przyciągnęło uwagę innych drużyn. Na razie Brazylijczyk pozostał jednak w drużynie i ma być jednym z tych, którzy wywalczą dla Ajaccio powrót do Ligue1.
AMIENS
Pełna nazwa: Amiens Sporting Club Football
Rok założenia: 1901
Stadion: Stade de la Licorne (11.875)
Trener: Ludovic Batelli
Strona WWW: http://www.amiensfoot.com
Przyszli:
Boche (O – Cherbourg) 27/26/1
Buengo (N – Clermont) 26/24/8
De Parseval (P – Angers) 13/13/0
Giresse (P – Toulouse) 9/2/0
Lahaye (O – Sète) 26/26/1
Leye (N – Lorient) 0/0/0
Raynier (N – Sète) 24/14/4
Colleau (P – Gueugnon) 12/12/0
Odeszli:
T.Camara (N – koniec kariery) 13/13/3
Y.Camara (N) 7/1/0
Celdran (P) 26/24/1
Diaw (A – Clermont) 19/8/0
Makuma (O) 5/3/0
Scotto (P – Nice**) 31/30/0
Sparingi:
01.07 Charleroi 3:0
08.07 Sedan 2:2
12.07 UNFP 1:0
15.07 Lille 0:2
19.07 Valenciennes 0:0
22.07 Boulogne 2:1
Parę słów o...
Z sezonu na sezon graczom Amiens wiedzie się w Ligue 2 coraz gorzej. Jeszcze trzy sezony temu Amiens uplasowało się w końcowej tabeli na 9 miejscu, rok później zakończyło sezon na 13 pozycji by w sezonie 2005/06 ratować się przed spadkiem do samego końca zajmując ostatecznie 16 lokatę. Przed nadchodzącym sezonem Amiens starało się być aktywniejsze niż w ubiegłych latach na rynku transferowym. Transfery Andre Titi Buengo (jeden z nielicznych jasnych punktów w zdegradowanej z Ligue 2 ekipie Clermont, strzelec 8 bramek dla tego zespołu), Thibaulta Giresse’a (syn słynnego Alaina Giresse’a, w Ligue 1 nie błyszczał choć w czasach gry Toulouse na drugim froncie należał do czołowych graczy tej drużyny) czy Auréliena Boche’a (zabłysnął w Cherbourgu) zasługują na uwagę, a oprócz nich klub zasiliło jeszcze paru innych zawodników. Z drugiej jednak strony w obliczu zakończenia kariery przez Titiego Camarę (tknął nieco ożywienia w ofensywę Amiens w końcówce sezonu), powrotu z wypożyczenia czołowego pomocnika Amiens w ubiegłym sezonie, Thibaulta Scotto z Nicei oraz końca kontraktu pracowitego Philippe’a Celdrana nie można mówić o wielkich wzmocnieniach (jeśli w ogóle można o takowych mówić). Wyniki sparingów nastrajają optymistycznie ale Amiens typowane jest do roli średniaka, któremu bliżej niż do góry tabeli ma być do strefy spadkowej. Jedno jest pewne, Amiens musi poprawić grę na wyjazdach bowiem w ubiegłym sezonie na boiskach rywali zwyciężyło tylko raz.
Kandydat na gwiazdę – Andre Titi Buengo
Napastnika z Angoli mieliśmy okazję oglądać na mundialu w Niemczech. Wypadł blado ale to samo można powiedzieć o jego reprezentacyjnych partnerach. W ubiegłym sezonie Titi Buengo przy marnym wsparciu klubowych kolegów walczył o zachowanie dla Clermont statusu drugoligowca. Cel nie został osiągnięty ale Andre z 8 bramkami na koncie znalazł się na celowniku innych zespołów. W Amiens ma sprawić, żeby drużyna zdobywała więcej bramek, bowiem w ubiegłym sezonie mniej goli strzelonych miały w Ligue 2 tylko trzy zespoły...
BASTIA
Pełna nazwa: Sporting Club de Bastia
Rok założenia: 1905
Stadion: Stade Armand Cesari Furiani (10.130)
Trener: Bernard Casoni
Strona WWW: http://sc-bastia.com
Przyszli:
Dolci (P – Nice*) 2/0/0
Jarjat (O – Nice) 16/7/1
Marester (O – Troyes/Bastia*) 28/26/0
F.Mendy (N - Saint-Etienne) 16/10/1
Odeszli:
Essola (P) 1/0/0
Haas (O – Koln) 12/3/1
Jau (P – Sedan) 21/21/7
Jolibois (P) 10/5/0
Penneteau (B – Valenciennes) 35/35/0
Sauget (O – Nancy) 27/27/2
Diane (P – Lens**) 23/20/1
Sparingi:
04.07 Le Havre 1:1
07.07 Lens 1:3
12.07 Creteil 4:1
18.07 Martigues 4:0
22.07 Ajaccio 1:2
Parę słów o...
Bastii nie udało się powrócić do elity pomimo, iż przez długi czas znajdowała się „nad kreską”. O końcowym fiasku misji jaka została postawiona przed piłkarzami z Korsyki przez działaczy (a i opinia publiczna upatrywała w Bastii kandydata do awansu) zadecydowała fatalna końcówka sezonu. Niepowodzenie oznaczało konieczność pożegnania się z kilkoma czołowymi graczami. Zespół opuścili między innymi: jeden z najbardziej utalentowanych francuskich bramkarzy Nicolas Penneteau (skusiła go oferta beniaminka Ligue 1 – Valenciennes), grający agresywnie ale i pewnie defensor Cyril Sauget, bramkostrzelny pomocnik Fabrice Jau oraz znajdujący zazwyczaj miejsce w pierwszej jedenastce marokański pomocnik Mounir Diane, który wrócił z wypożyczenia do RC Lens. Mówiąc o zawodnikach, którzy zasilili zespół ze Stade Furiani należy stwierdzić, że w tym roku Bastia zdecydowała się postawić na jakość, a nie na ilość. Senegalski napastnik Frédéric Mendy to piłkarz utalentowany, który jednak w ASSE grywał w pierwszym składzie tylko w wyniku kontuzji kolegów z ataku, wykupiony z Troyes Eric Marester, który trykot Bastii przywdziewał w ubiegłym sezonie, był czołowym korsykańskiej drużyny, natomiast Florian Jarjat w czasie swojego 2-letniego pobytu na Lazurowym Wybrzeżu rozegrał w barwach Nicei 37 spotkań w Ligue 1 prezentując przyzwoity poziom. To aż o 27 meczów w Ligue 1 więcej aniżeli ma ich na koncie (w przeciągu trzech lat) Franco Dolci, Argentyńczyk, który także z Nicei trafił na roczne wypożyczenie do Bastii. Jego umiejętności pozostają póki co niewiadomą. Bastia, tak jak przed rokiem jest jednym z głównym faworytów do awansu...
Kandydat na gwiazdę – Pierre-Yves André
Choć najlepsze lata ten 32-letni napastnik ma już za sobą, to wciąż imponuje formą strzelecką. André ma na koncie 11 sezonów w Ligue 1, doświadczenie, które tam zebrał procentuje. W ubiegłym sezonie pokonywał bramkarzy rywali 12-krotnie i nic nie stoi na przeszkodzie by w tym roku wynik ten co najmniej wyrównał, zwłaszcza, że może liczyć na asysty równie doświadczonego 34-letniego Pascala Camadiniego, po którego zagraniach André często trafia do siatki.
BREST
Pełna nazwa: Stade Brestois 29
Rok założenia: 1950
Stadion: Stade Francis Le Blé (15.000)
Trener: Thierry Goudet
Strona WWW: http://www.stade-brestois.com
Przyszli:
Bigné (P – Nice) 15/5/0
Bochu (N – Istres) 13/11/1
El Hajri (N –Boulogne) 33/28/22
Poulard (O – Le Mans) 26/26/0
N’Jock (N – Mons) 33/bd/18
Adnane (N – Châtellerault**) 11/3/4
Odeszli:
Aliaj (O) 13/10/0
Bernardet (O – Gueugnon) 15/10/0
Dinet (P – Entente SSG) 2/1/0
Elzéard (O) 32/31/1
Fabien (N) 17/6/0
Keita (O) 1/0/0
Malm (N – Montpellier) 36/34/8
N’Gal (N) 12/7/1
Tokéné (O – Tours) 24/23/0
Tomou (P) 15/7/3
Verschave (N – Sète) 24/11/1
Salifou (N – Oberhausen**) 7/2/0
Sparingi:
30.06 Rennes 1:1
05.07 Lorient 0:2
08.07 Monaco 1:2
12.07 Angers 2:1
15.07 Guingamp 0:0
21.07 UNFP 2:0
Parę słów o…
Przed sezonem 2005/06 w klubie doszło do prawdziwej rewolucji kadrowej, sprowadzono ponad 15 zawodników, drugie tyle odeszło. O tym, że nie jest to strategia słuszna przekonał chyba działaczy ubiegły sezon, w którym Brest zajął ostatnie bezpieczne miejsce w Ligue 2. Przed sezonem 2006/07 Brest znowu pozbył się wielu zawodników ale tym razem rekrutacja nowych zawodników była o wiele rozsądniejsza niż przed rokiem. Po Robercie Malmie, bez którego nie wyobrażano sobie ataku Brestu, kibice z Bretanii nie powinni płakać, bowiem klub wzmocnili dwaj napastnicy, z którymi wiąże się spore nadzieje na przyszłość. Jawad El Hajri strzelając swoje 22 bramki przyczynił się znacząco do wysokiej pozycji Boulogne w trzecioligowej tabeli. Nazwisko El Hajriego figuruje w wielu zestawieniach obejmujących zawodników z niższych lig, mających zdaniem francuskich żurnalistów największe szanse na zaistnienie w Ligue 1 w przeciągu kilku najbliższych lat. Obiecująco wygląda także transakcja Kameruńczyka Jérémiego N’Jocka, którego 18 bramek pomogło jego drużynie (belgijski Mons) awansować do ekstraklasy. Grę w środku pola poukładać ma sprowdzony z Nicei 28-letni Yohan Bigné, który ma na swoim koncie już 217 występów we francuskiej ekstraklasie. Odejście dwóch podstawowych obrońców: Elzéarda i Tokéné zrekompensować ma transfer rosłego defensora Le Mans, Yohana Poularda, podstawowego gracza czerwono-żółtych w minionym sezonie Ligue 1. Brest wzmocnił się przed nowym sezonem (zwłaszcza w ataku) i nie powinien mieć problemów z utrzymaniem w lidze, ba, może nawet powalczyć o wyższe cele, tyle tylko, że w podobnym tonie wypowiadano się o tej drużynie przed startem ubiegłego sezonu…
Kandydat na gwiazdę – Jawad El Hajri
El Hajri liczy już sobie 26 wiosen ale dopiero teraz otrzymuje szansę zaistnienia w profesjonalnym futbolu. W poprzednich latach urodzony w Bergerac zawodnik pałętał się po trzecio- i czwartoligowych zespołach pokroju Pacy-sur-Eure, Alès czy też Cherbourg. Dopiero w tym ostatnim rozegrał dobry sezon, strzelając 8 bramek co przykuło uwagę działaczy Boulogne, którzy zdecydowali się sprowadzić El Hajriego do swojej drużyny. Taktyka Boulogne w ubiegłym sezonie opierała się głównie na piłkach zagrywanych do El Hajriego. Efekt? Jawad strzelił aż 22 bramki. Jego skuteczność i przebojowość mają sprawić, że kibice klubu z Bretanii nie będą się martwić dłużej o utrzymanie.
CAEN
Pełna nazwa: Stade Malherbe Caen Calvados Basse-Norma
Rok założenia: 1913
Stadion: Stade Michel d’Ornano (21.500)
Trener: Patrick Parizon
Strona WWW: http://www.smcaen.fr
Przyszli:
Mazure (Saint-Etienne) 20/7/1
Proment (P - Metz) 35/35/3
Odeszli:
Bakari (P) 8/4/0
Ben Askar (O – Al-Shamal*) 15/12/0
Eudeline (N – Guingamp) 17/9/1
Faye (O - Troyes) 1/1/0
Grougi (P - Clermont) 7/2/0
Hébert (P – koniec kariery) 2/0/0
Lesoimier (P - Clermont) 11/2/0
Mawéné (P) 1/1/0
Zubar (O - OM) 31/28/0
Sparingi:
08.07 Croix de Savoie 3:0
11.07 Lens 1:2
14.07 Le Havre 1:0
18.07 Cherbourg 2:1
22.07 Tours 5:1
Parę słów o...
Efektowny zryw w końcówce sezonu nie wystarczył by zespół z Normandii powrócił do najwyższej klasy rozgrywkowej (ostatecznie Caen przegrało miejsce w Ligue 1 z Lorient gorszym bilansem bramkowym). Caen po przegranej batalii o awans opuściła gwiazda drużyny, obrońca Ronald Zubar, o którego względy zabiegały zespoły Ligue 1. Pozostali zawodnicy, którzy opuścili zespół albo zawodzili (vide Eudeline, Ben Askar) albo prawie w ogóle nie pojawiali się na murawie (vide Faye). Do klubu wraca za to S é bastien Mazure, o którego ponad rok temu biło się pół Ligue 1! Po spadku do Ligue 2 najlepszy strzelec Caen i czołowy snajper całej ligi przebierał w ofertach. Ostatecznie zdecydował się na przejście do Saint-Etienne gdzie jednak zupełnie się nie sprawdził. Mazure w 20 meczach, w których pojawił się na boisku w zielonej koszulce, tylko raz pokonał bramkarza rywali, nic więc dziwnego, że działacze ASSE postanowili zrezygnować z usług tego zawodnika. W Caen, Mazure ma szanse stworzyć ofensywny kwartet wraz z Lilianem Companem, Stephane Samsonem i Yoanem Gouffranem, którzy w sumie zdobyli dla normandzkiego zespołu 28 bramek w Ligue 2 w ubiegłym sezonie, dokładnie połowę z 56 jakie Caen strzeliło rywalom w rozgrywkach Ligue 2 w sezonie 2005/06. Caen to jeden z głównych faworytów do awansu ale przy tak wyrównanej stawce nie może już sobie pozwolić na równie słaby start jak w ubiegłym sezonie.
Kandydat na gwiazdę – Sébastien Mazure
Gdy opuszczał Caen, kibice tej drużyny rozpaczali, wątpiąc w to czy kiedykolwiek Mazure zdecyduje się jeszcze na powrót do normandzkiego klubu.”Comeback” nastąpił szybciej niż się spodziewano. W Ligue 1 kariery Mazure nie zrobił choć w barwach Caen w elicie spisywał się świetnie strzelając 13 bramek. Wcześniej, jeszcze w Ligue 2, strzelił w przeciągu dwóch sezonów 21 bramek. Teraz Mazure ma się w Caen odbudować, by móc liczyć na transfer do lepszego klubu. Gdyby wrócił do formy z sezonu 2004/05 mógłby powalczyć o koronę króla strzelców Ligue 2, jeśli jednak będzie grał tak jak w Saint-Etienne to czeka go „grzanie ławy”, gdyż konkurencja w ataku Caen jest ogromna.
CHÂTEAUROUX:
Pełna nazwa: La Berrichonne de Châteauroux
Rok założenia: 1883
Stadion: Stade Gaston Petit (17.000)
Trener: Cédric Daury
Strona WWW: http://www.berrichonne-football.com
Przyszli:
Bates (O – Rad Belgrad) 23/bd/2
Bayod (P - Rodez) bd
Blayac (N - Cannes) 24/17/8
Grauss (P - Clermont) 26/21/3
Kamara (O - Saint-Etienne) 3/3/0
Kebe (N - Lens*) 0/0/0
Mauricio (N - Laval) 36/36/13
Odeszli:
Ba (P - Auxerre) 27/25/5
Boukari (P - Lens) 34/24/2
Mansouri (P - Lorient) 32/32/1
Mazel (O) 1/0/0
Ramos (P - Lens) 29/29/0
Yanovski (P) 14/12/0
Effa Ewona (O - Malatyaspor**) 0/0/0
Hima (P - Lyon**) 27/20/6
Merlin (P - Ajaccio**) 3/0/0
Sparingi:
01.07 Gueugnon 1:0
04.07 Louhans 1:0
08.07 Romorantin 4:2
15.07 UNFP 4:1
19.07 Tours 3:0
21.07 Niort 1:2
Parę słów o…
Châteauroux, które od paru lat zaliczane jest do czołowych drużyn Ligue 1 i co roku pojawia się w gronie faworytów do awansu, ma za sobą fatalny sezon – piętnaste miejsce to dużo poniżej oczekiwań i możliwości Châteauroux. Zmiany w zespole były tylko kwestią czasu. Co ciekawe pozbyto się aż 7 nominalnych pomocników – największą stratą jest odejście dwóch stranieri: Algierczyka Yazida Mansouriego, który jednak obok nieprzeciętnych umiejętności królował w klasyfikacjach na największych brutali ligi z 7 żółtymi i 2 czerwonymi katonikami oraz portugalskiego defensywnego pomocnika Marco Ramosa, który skutecznie łatał dziurawą obronę zespołu. Ponadto Châteauroux straciło też bramkostrzelnych graczy drugiej linii w osobach Yacine’a Himy i Issy Ba. Zastąpić ich mają nominalni napastnicy: czołowy gracz zdegradowanego do National, Lavalu – Guilherme Mauricio oraz Jérémy Blayac, który do tej pory strzelał bramki w III-ligowym Cannes. Mało szczelną defensywę ma wzmocnić Serb Stevan Bates, o którym wiadomo na razie tyle, że był podobno najlepszym defensorem swojego poprzedniego zespołu. Niewiadomą jest też postawa Abdelhaziza Kamary z Saint-Etienne, który ponoć także ma niemałe możliwości, jednak w ASSE nie miał zbyt wielu okazji do ich zaprezentowania. Na papierze wydaje się, że Châteauroux osłabiło się, jednak „w praniu” okazuje się, że – przynajmniej na razie – polityka transferowa obrana przez działaczy była słuszna, bowiem Châteauroux wygrało pięć z sześciu meczów sparingowych (choć mówiąć szczerze rywale nie byli bardzo wymagający). Podsumowując, Châteauroux pomimo słabego sezonu 2005/06 znów postrzegane jest jako solidna drużyna, zdolna do gry o najwyższe cele.
Kandydat na gwiazdę – Yassin Moutaouakil
W ubiegłym sezonie Moutaoukil wybiegał w pierwszej jedenastce zaledwie 13-krotnie ale jako młody zawodnik Yassin jest wprowadzany do podstawowego składu bardzo powoli. W tym sezonie być może wreszcie jaśniej rozbłyśnie jego gwiazda, Moutaouakil jest w końcu reprezentantem francuskiej młodzieżówki i jedną z nadziei francuskiego futbolu a jego rola w Châteauroux sukcesywnie rośnie (po tym jak z zespołu odeszło kilku pomocników konkurencja na tej pozycji jest mniejsza).
CRÉTEIL
Pełna nazwa: US Créteil-Lusitanos
Rok założenia: 1936
Stadion: Stade Dominique Duvauchelle (10.137)
Trener: Albert Rust
Strona WWW: http://www.uscreteil-foot.com
Przyszli:
Asconzabal (O - Medellin) 8/bd/1
Bah (P – Guingamp/Reims) 24/23/0
Baha (N - Braga) bd
El Omari (P - Maritimo) 5/bd/0
Montaroup (O - Orléans) bd
Nuno Mendes (O - Plymouth) 2/bd/0
Ribault (O – OM/Creteil) 4/0/0
Rui Dolores (N - Paços) 28/bd/3
Rust (T)
Salze (P - Cannes) 14/13/2
Tabet (N - Clermont) 28/24/1
Vareilles (N - Bayonne) 35/bd/16
Odeszli:
Amirèche (O) 7/6/0
Aubanel (N - Istres) 36/33/3
Boulebda (N) 28/22/7
Citony (P) 21/15/5
C.Domoraud (O) 27/27/2
Ekobo (P - Strasbourg) 37/37/1
Leroy (N) 11/6/1
M’Bodji (N – Lorient) 36/33/15
Sessegnon (P - Le Mans) 33/29/5
Sow (O) 8/0/0
Velud (T - Toulon)
N’Diaye (P - OM**) 9/7/0
Sparingi:
12.07 Bastia 1:4
16.07 Rouen 1:2
19.07 Troyes 0:0
22.07 Paris FC 1:0
Parę słów o…
Przez długi czas Créteil spisywało się w ubiegłym sezonie rewelacyjnie i wydawało się, że awans do Ligue 1, który pojawia się wypowiedziach działaczy Créteil od czasu fuzji z Lusitanos Saint Maur, wreszcie ma szansę stać się faktem. Kryzys jaki dopadł w końcu zespół Créteil spowodował jednak, że drużyna ta zakończyła sezon na 8 miejscu z aż 12-punktową stratą do Lorient, ostatniego z zespołów, który wywalczył promocję do Ligue 1. Reakcja władz na taki przebieg zdarzeń była dość gwałtowny. Pozbyto się 11 zawodników (w tym 7, którzy wybiegali w pierwszej jedenastce minimum 15 razy!) i trenera, sprowadzono za to nowego szkoleniowca i... 11 nowych piłkarzy, z czego aż trzech przybyło do Créteil z portugalskiej Superligi, są to jednak gracze mało znani dlatego ciężko wyrokować czego można się po nich spodziewać. To samo stwierdzenie tyczy się zresztą nowego stopera Créteil, Argentyńczyka Juana Manuela Asconzabala. Nowi zawodnicy z całą pewnością będą potrzebowali czasu na zgranie się ze sobą, świadczą o tym chociażby słabe wyniki i mało przekonująca gra Créteil w rozegranych do tej pory meczach towarzyskich. Boulebda (świetny „asystent”), Citony (bramkostrzelny pomocnik), Domoraud (lider środka pola), Ekobo (rozegrał najwięcej meczów spośród wszystkich), M’Bodji (15 goli w sezonie!) czy wreszcie Sessegnon (świetny drybler) to zawodnicy jak na warunki Ligue 2 znakomici i ciężko mi sobie wyobrazić żeby ich następcy prezentowali się lepiej i to w dodatku od pierwszego meczu. Jestem gotowy posypać głowę popiołem w przypadku niesłuszności tej tezy ale nie sądzę by Créteil mogło rozegrać równie udany sezon jak przed rokiem...
Kandydat na gwiazdę – Nabil Baha
Póki co wiadomo o nim tylko tyle, że jest awizowany przez Créteil jako dobry napastnik. O tym, że może to być prawda świadczy była przynależność klubowa marokańskiego napastnika a przede wszystkim fakt, iż Baha znajdował się w kadrze Maroka w Pucharze Narodów Afryki w roku 2004, kiedy to jego reprezentacja doszła do finału. Créteil strzeliło w sezonie 2005/06 46 bramek, strzelców 36 z nich (!!!) nie ma już w drużynie, teraz odpowiedzialność na zdobywane bramki mają przejąć na siebie Rui Pataca (który ostatnio zawodził) a także sprowadzeni Baha, Rui Dolores, Tabet i Vairelles. Podobno Baha jest z tej gromadki najlepszy...
DIJON
Pełna nazwa: Dijon Football Côte d'Or
Rok założenia: 1998
Stadion: Stade Dominique Duvauchelle (10.137)
Trener: Rudy Garcia
Strona WWW: http://www.dfco.fr
Przyszli:
Boudarène (P - Sochaux) 19/17/0
Bugnet (N - Montpellier) 30/20/3
Loties (P - Clermont) 33/32/3
Poyet (N - Auxerre) 14/2/0
Yenga (N - Châtellerault) 33/24/10
Odeszli:
J.Ba (O - Tours*) 9/2/0
Benon (O - Sète) 5/2/0
Diers (P – Clermont/Boulogne) 34/31/7
Germann (P - Romorantin*) 6/1/0
Ibisević (N - Aix-la-Chapelle) 21/13/6
Jobard (P - kk) 3/0/0
Kajima (O) 14/8/0
Livramento (P - Libourne) 31/25/0
Stinat (O - Nantes**) 14/14/0
Sparingi:
02.07 Clermont 1:2
05.07 UNFP 0:1
08.07 Lyon 0:2
15.07 Troyes 0:0
21.07 Sochaux 1:0
Parę słów o…
Podobnie jak parę innych zespołów, Dijon swoją wysoką pozycję w tabeli (6) zawdzięcza efektownej końcówce. Dość powiedzieć, że w ostatnich dziesięciu kolejkach Dijon poniósł tylko jedną porażkę a gdyby nie parę remisów pewnie piłkarze tej drużyny przygotowywaliby się dziś do startu w Ligue 1. Dijon to także drużyna, która jako jedyna w Ligue 2 w sezonie 2005/06 zdobyła więcej punktów na wyjeździe (31) niż u siebie (29)! Sama walka o awans była miłym zaskoczeniem dla osób związanych z klubem, gdyż celem jaki został postawiony przed klubem był ponoć środek tabeli. Przed zbliżającym się sezonem oczekiwania działaczy z pewnością wzrosły. Jako, że defensywa Dijon należała do czołowych w lidze (mniej goli pozwoliły swoim rywalom strzelić tylko Lorient, Valenciennes i Reims), do największych wzmocnień doszło w przednich formacjach. Herve Bugnet w latach 2001-2004 należał do czołowych napastników Ligue 2 a grał w niej w barwach trzech różnych drużyn, Fabien Boudarène w barwach pierwszoligowego Sochaux spisywał się bardzo dobrze a 21-letni napastnik z Demokratycznej Republiki Kongo rodem, Yannick Yenga był postrachem bramkarzy w III-ligowym Châtellerault. Odszedł za to Bośniak Vedad Ibisević (którego sam Vahid Halilhodzić wyłowił swego czasu – do PSG - na jednej z amerykańskich uczelni), obrońca Nantes Denis Stinat, który przebojem wdarł się do pierwszego składu a także od zawsze kojarzony z klubem z Dijon solidny i pracowity pomocnik, Raphaël Livramento, który w barwach tej drużyny rozegrał ponad 200 spotkań ligowych. Klub z wschodniej Francji był jedną z rewelacji poprzednich rozgrywek i ma wszelkie dane ku temu by powtórzyć osiągnięcie z ubiegłego sezonu, choć z drugiej strony, jeśli podopieczni Rudy’ego Garcii nie będą spisywać się równie rewelacyjnie na wyjazdach, to o czołówce tabeli mogą chyba zapomnieć...
Kandydat na gwiazdę – Barel Morial Mouko
Bramkarz z Demokratycznej Republiki Kongo należał do najjaśniejszych punktów zespołu w sezonie 2005/06; 32 gole stracone przez Dijon w 38 meczach to dobry wynik, w czym duża zasługa Moriala Mouko, który 35-krotnie stawał między słupkami. Morial Mouko od trzech sezonów reprezentuje Dijon, najbliższy mecz ligowy – o ile trener zdecyduje się na niego postawić – będzie dla niego setnym występem ligowym w barwach tej drużyny. Wielkie nadzieje wiąże się w klubie z zakupionymi Bugnetem czy Boudarènem ale to właśnie Morial Mouko ma szanse po raz kolejny być cichym bohaterem drużyny...
GRENOBLE
Pełna nazwa: Grenoble Foot 38
Rok założenia: 1892
Stadion: Stade Lesdiguières (14.414)
Trener: Yvon Poliquen
Strona WWW: http://www.grenoblefoot38.fr
Przyszli:
Chapuis (N)
Juan (P - Monaco) 0/0/0
Pouliquen (T)
Robin (P - Ajaccio) 22/13/0
Yanev (P - CSKA Sofia) 22/bd/3
Wimbée (B - Metz) 30/30/0
Odeszli:
Caillas (P - Greuther) 27/24/2
Gimbert (N - Tours*) 8/3/1
François (P - Metz) 31/29/2
Connen (P - Ajaccio**) 30/24/2
Sparingi:
01.07 Yverdon 2:1
04.07 Gueugnon 1:0
08.07 Troyes 1:2
16.07 Lyon 0:5
19.07 UNFP 2:1
21.07 Nice -:-
Parę słów o…
Na początku 2006 roku Grenoble zostało przejęte przez... japońskiego producenta wyrobów czekoladowych przez co klub stał się stabilny finansowy. Ambicje japońskiego prezesa Kazutoshiego Watanabe sięgają jednak wyżej niż środek tabeli Ligue 2. Grenoble sięgnęło przed nowym sezonem po paru „interesujących” zawodników. Gregory Wimbée jeszcze w sezonie 2003/04 był pierwszym golkiperem silnego Lille, ma już także za sobą mecze w Lidze Mistrzów; Hristo Yanev to czołowy gracz CSKA Sofia, która w pokonanym polu pozostawiła ostatnio chociażby Liverpool czy Bayer Leverkusen; Martial Robin z Ajaccio to jeden z najwaleczniejszych pomocników na drugim froncie. Klub opuściło za to trzech podstawowych pomocników. Nowy trener Grenoble, Yvon Poliquen, dysponuje młodym zespołem, który największą siłę posiada z przodu (Akrour – Yanev - Chapuis – Kermorgrant – Oguro), niedoskonałości w grze defensywnej zespołu obnażył przegrany aż 0:5 mecz z Lyonem. Rywal był znakomity ale należy przypomnieć, że jeszcze 2-3 sezony temu Grenoble było zdolne pokonać w meczu sparingowym madrycki Real... Grenoble z pewnością ma potencjał wystarczający by znaleźć się w górnej części tabeli.
Kandydat na gwiazdę – Nassim Akrour
Algierski snajper Grenoble zdobył dla swojej drużyny w ubiegłym sezonie 12 bramek, to aż o 10 więcej aniżeli dwa sezonu temu, w barwach Le Havre, trzeba jednak uczciwie przyznać, że o ile w Le Havre był często zmiennikiem (16 meczów), o tyle w Grenoble komponowanie przedniej formacji trener zaczyna właśnie od niego (jako jedyny gracz zespołu zagrał we wszystkich meczach ligowych!). A jeszcze sześć lat temu Akrour próbował swoich sił w V lidze angielskiej... W tym sezonie algierski napastnik stawia sobie za cel 15 bramek w lidze i jest to jak najbardziej realne do zrealizowania...
GUEUGNON
Pełna nazwa: Football Club Gueugnonnais
Rok założenia: 1940
Stadion: Stade Jean-Laville (13.872)
Trener: Viktor Zvunka
Strona WWW: http://www.fcgueugnon.com
Przyszli:
Adam (P - Troyes) 9/8/1
Bernardet (O - Brest) 15/10/0
Carlier (N - Strasbourg*) 11/3/1
Peiser (B - Troyes) 0/0/0
Touré (N - Lille*) 2/1/0
Odeszli:
Bougherra (O - Sheff Wed) 10/5/0
Liébus (B - Reims) 28/28/0
Bressan (O) 13/11/0
Gueï (N - Toulon) 13/10/2
Hissein (N) 9/3/1
Mussard (N) 7/1/0
Ramdani (P) 19/13/0
Sylla (N) 9/5/2
Tomas (O - Rodez*) 0/0/0
Colleau (P - Amiens**) 12/12/0
Mouloungui (N - Strasbourg**) 8/2/0
Zarabi (O - Ajaccio**) 30/26/0
Sparingi:
01.07 Chateauroux 0:1
04.07 Grenoble 0:1
08.07 UNFP 4:1
11.07 Moulins 2:1
14.07 Nancy 1:2
21.07 Clermont 0:1
Parę słów o…
Gueugnon to od paru ładnych sezonów średniak Ligue 2, bez większych ambicji i możliwości na włączenie się do walki o awans ale na tyle solidny by nie drżeć w obawie przed spadkiem. W sezonie 2005/06 pomimo 11 pozycji Gueugnon zdobyło najmniej bramek w całej Ligue 2, zaledwie 29 w 38 meczach! To dlatego działacze Gueugnon postanowili sięgnąć po Rudy’ego Carliera. Młody napastnik Strasbourga przegrywał w alzackim klubie miejsce o pierwszym składzie choć zwykle znacznie ożywiał ofensywne poczynania zespołu, w Gueugnon Carlier chce udowodnić swoją wartość. Obroną Gueugnon po sprzedaży Zarabiego, Bressana i Bougherry obok Laurenta Mourestina ma pokierować były gracz Brestu, Vincent Bernardet. Nie sposób nie wspomnieć o odejściu pierwszego bramkarza, Johana Liebusa. Gueugnon postanowiło nie sprowadzać nikogo na jego miejsce przez co między słupkami stać prawdopodobnie 22-letni Pierre Bouysse, który ma dotąd na koncie zaledwie 14 meczów w Ligue 2. Podopiecznych Viktora Zvunki czeka ciężki sezon dlatego mają oni nadzieję na powtórkę udanej gry na własnym obiekcie, gdzie przegrali tylko 2 razy w 19 meczach (więcej punktów u siebie zdobyło siedem drużyn; tyle samo porażek na własnym gruncie poniosły tylko trzy ekipy, mniej niż 2 razy nie przegrał nikt), imperatywem jest także – rzecz jasna – znaczna poprawa skuteczności pod bramką rywali, w przeciwnym wypadku Gueugnon może zawitać do strefy spadkowej i to dłuższy czas...
Kandydat na gwiazdę – Rudy Carlier
Reprezentant francuskiej młodzieżówki nie otrzymywał od trenera Strasbourga zbyt wielu szans (tylko trzy razy Carlier wybiegał na boisko od pierwszej minuty), te które miał skrzętnie jednak wykorzystywał (warto wspomnieć chociażby gola Carliera w meczu Pucharu UEFA z FC Basel). Jeśli trener Zvunka obdarzy go zaufaniem, a jego koledzy z nowej drużyny będą stwarzać mu sytuacje – na których niewystarczającą ilość mogli narzekać napastnicy Gueugnon w minionym sezonie – to Carlier ma szanse zabłysnąć na drugoligowych boiskach.
Objaśnienia:
B - bramkarz
O - obrońca
P - pomocnik
N - napastnik
T - trener
* - wypożyczenie
** - powrót z wypożyczenia
Po nazwisku każdego zawodnika znajdują się jego statystyki z poprzedniego sezonu, wyświetlane według schematu X/Y/Z, gdzie:
X - ilość meczów rozegranych w poprzednim sezonie
Y - ilość meczów rozpoczynanych w pierwszej jedenastce w poprzednim sezonie
Z - ilość zdobytych bramek
Jeśli w nawiasie obok zawodnika pojawiają się dwa kluby, według schematu (X/Y) oznacza to, że zawodnik ten należał do klubu X, jednak ostatnią rundę (lub cały sezon) spędził na wypożyczeniu do klubu Y.
AJACCIO
Pełna nazwa: Athletic Club Ajaccien
Rok założenia: 1910
Stadion: Stade François-Coty (pojemność 10.660)
Trener: Ruud Krol
Strona WWW: http://www.ac-ajaccio.com
Przyszli:
Dujeux (O – Troyes) 20/14/0
Khiter (P – Lens*) 8/0/1
Krol (T – Ajax)
Radic (B – Nantes) 0/0/0
Roux (B – Bordeaux) 4/3/0
Connen (P – Grenoble**) 30/24/2
Merlin (P – Châteauroux**) 3/0/0
Zarabi (O – Gueugnon**) 30/26/0
Odeszli:
Andre Luiz (O) 25/23/0
Becas (N) 1/0/0
Danjou (O) 23/21/0
Lucchini (B – Gamba) 1/0/0
Pasqualetti (T – Sedan)
Robin (P – Grenoble) 22/13/0
Trévisan (B – Sedan) 7/5/0
Jabi (O – Lens**) 31/29/0
N’Diaye (N – Istres**) 17/17/5
Sparingi:
10.07 Yzeure 4:2
13.07 Andrézieux 5:2
19.07 Toulon 0:1
22.07 Bastia 2:1
Parę słów o...
Korsykańczycy po czterech sezonach we francuskiej elicie wracają na zaplecze Ligue 1, gdzie stoczą między innymi walkę z Bastią o prymat najlepszej drużyny klubowej na Korsyce. Po spadku, Ajaccio opuścili wszyscy obrońcy z podstawowej jedenastki, z wyjątkiem tego najlepszego, Xaviera Collina. Odszedł także bardzo przebojowy Martial Robin a także najlepszy strzelec drużyny Moussa N’Diaye. Na szczęście dla kibiców Ajaccio, w klubie pozostał kuszony ofertami z innych drużyn Brazylijczyk Lucas Pereira, który zanotował na swoim koncie, podobnie jak N’Diaye, pięć bramek. Wśród zawodników, którzy wzmocnili Ajaccio przed sezonem 2006/07 uwagę zwraca przede wszystkim obrońca pierwszoligowego Troyes, Alexandre Dujeux, a także trzeci bramkarz Nantes, Serb Perica Radić, który choć od lat uznawany jest za spory talent w Nantes okazji do bronienia nie miał praktycznie wcale. W sparingach wyśmienicie spisuje się też wypożyczony z Lens 21-letni Francuz Seid Khiter. Dodać należy także zmianę na stanowisku trenera. José Pasqualettiego zastąpił pracujący do tej pory w Amsterdamie Ruud Krol. Za cel włodarze klubu stawiają sobie oczywiście powrót do elity ale jego realizacja nie będzie prosta. Począwszy od sezonu 2000/01 tylko trzy zespoły (Strasbourg, Metz, Le Mans) potrafiły po spadku z Ligue 1 powrócić do gry w najwyższej klasie rozgrywkowej po zaledwie rocznym pobycie w Ligue 2. Gracze z Korsyki powinni być groźni zwłaszcza na swoim... klepisku (podłoże na stadionie Ajaccio ciężko nazywać murawą).
Kandydat na gwiazdę – Waldir Lucas Pereira
Brazylijczyk był – ex aequo z N’Diaye – najlepszym strzelcem Ajaccio w ubiegłym sezonie i choć na swoim koncie miał mało imponującą liczbę 5 bramek to był z pewnością jednym z najważniejszych ogniw drużyny. W ciągu dwóch sezonów, jakie rozegrał w barwach Ajaccio, Lucas zdobył 16 bramek co przyciągnęło uwagę innych drużyn. Na razie Brazylijczyk pozostał jednak w drużynie i ma być jednym z tych, którzy wywalczą dla Ajaccio powrót do Ligue1.
AMIENS
Pełna nazwa: Amiens Sporting Club Football
Rok założenia: 1901
Stadion: Stade de la Licorne (11.875)
Trener: Ludovic Batelli
Strona WWW: http://www.amiensfoot.com
Przyszli:
Boche (O – Cherbourg) 27/26/1
Buengo (N – Clermont) 26/24/8
De Parseval (P – Angers) 13/13/0
Giresse (P – Toulouse) 9/2/0
Lahaye (O – Sète) 26/26/1
Leye (N – Lorient) 0/0/0
Raynier (N – Sète) 24/14/4
Colleau (P – Gueugnon) 12/12/0
Odeszli:
T.Camara (N – koniec kariery) 13/13/3
Y.Camara (N) 7/1/0
Celdran (P) 26/24/1
Diaw (A – Clermont) 19/8/0
Makuma (O) 5/3/0
Scotto (P – Nice**) 31/30/0
Sparingi:
01.07 Charleroi 3:0
08.07 Sedan 2:2
12.07 UNFP 1:0
15.07 Lille 0:2
19.07 Valenciennes 0:0
22.07 Boulogne 2:1
Parę słów o...
Z sezonu na sezon graczom Amiens wiedzie się w Ligue 2 coraz gorzej. Jeszcze trzy sezony temu Amiens uplasowało się w końcowej tabeli na 9 miejscu, rok później zakończyło sezon na 13 pozycji by w sezonie 2005/06 ratować się przed spadkiem do samego końca zajmując ostatecznie 16 lokatę. Przed nadchodzącym sezonem Amiens starało się być aktywniejsze niż w ubiegłych latach na rynku transferowym. Transfery Andre Titi Buengo (jeden z nielicznych jasnych punktów w zdegradowanej z Ligue 2 ekipie Clermont, strzelec 8 bramek dla tego zespołu), Thibaulta Giresse’a (syn słynnego Alaina Giresse’a, w Ligue 1 nie błyszczał choć w czasach gry Toulouse na drugim froncie należał do czołowych graczy tej drużyny) czy Auréliena Boche’a (zabłysnął w Cherbourgu) zasługują na uwagę, a oprócz nich klub zasiliło jeszcze paru innych zawodników. Z drugiej jednak strony w obliczu zakończenia kariery przez Titiego Camarę (tknął nieco ożywienia w ofensywę Amiens w końcówce sezonu), powrotu z wypożyczenia czołowego pomocnika Amiens w ubiegłym sezonie, Thibaulta Scotto z Nicei oraz końca kontraktu pracowitego Philippe’a Celdrana nie można mówić o wielkich wzmocnieniach (jeśli w ogóle można o takowych mówić). Wyniki sparingów nastrajają optymistycznie ale Amiens typowane jest do roli średniaka, któremu bliżej niż do góry tabeli ma być do strefy spadkowej. Jedno jest pewne, Amiens musi poprawić grę na wyjazdach bowiem w ubiegłym sezonie na boiskach rywali zwyciężyło tylko raz.
Kandydat na gwiazdę – Andre Titi Buengo
Napastnika z Angoli mieliśmy okazję oglądać na mundialu w Niemczech. Wypadł blado ale to samo można powiedzieć o jego reprezentacyjnych partnerach. W ubiegłym sezonie Titi Buengo przy marnym wsparciu klubowych kolegów walczył o zachowanie dla Clermont statusu drugoligowca. Cel nie został osiągnięty ale Andre z 8 bramkami na koncie znalazł się na celowniku innych zespołów. W Amiens ma sprawić, żeby drużyna zdobywała więcej bramek, bowiem w ubiegłym sezonie mniej goli strzelonych miały w Ligue 2 tylko trzy zespoły...
BASTIA
Pełna nazwa: Sporting Club de Bastia
Rok założenia: 1905
Stadion: Stade Armand Cesari Furiani (10.130)
Trener: Bernard Casoni
Strona WWW: http://sc-bastia.com
Przyszli:
Dolci (P – Nice*) 2/0/0
Jarjat (O – Nice) 16/7/1
Marester (O – Troyes/Bastia*) 28/26/0
F.Mendy (N - Saint-Etienne) 16/10/1
Odeszli:
Essola (P) 1/0/0
Haas (O – Koln) 12/3/1
Jau (P – Sedan) 21/21/7
Jolibois (P) 10/5/0
Penneteau (B – Valenciennes) 35/35/0
Sauget (O – Nancy) 27/27/2
Diane (P – Lens**) 23/20/1
Sparingi:
04.07 Le Havre 1:1
07.07 Lens 1:3
12.07 Creteil 4:1
18.07 Martigues 4:0
22.07 Ajaccio 1:2
Parę słów o...
Bastii nie udało się powrócić do elity pomimo, iż przez długi czas znajdowała się „nad kreską”. O końcowym fiasku misji jaka została postawiona przed piłkarzami z Korsyki przez działaczy (a i opinia publiczna upatrywała w Bastii kandydata do awansu) zadecydowała fatalna końcówka sezonu. Niepowodzenie oznaczało konieczność pożegnania się z kilkoma czołowymi graczami. Zespół opuścili między innymi: jeden z najbardziej utalentowanych francuskich bramkarzy Nicolas Penneteau (skusiła go oferta beniaminka Ligue 1 – Valenciennes), grający agresywnie ale i pewnie defensor Cyril Sauget, bramkostrzelny pomocnik Fabrice Jau oraz znajdujący zazwyczaj miejsce w pierwszej jedenastce marokański pomocnik Mounir Diane, który wrócił z wypożyczenia do RC Lens. Mówiąc o zawodnikach, którzy zasilili zespół ze Stade Furiani należy stwierdzić, że w tym roku Bastia zdecydowała się postawić na jakość, a nie na ilość. Senegalski napastnik Frédéric Mendy to piłkarz utalentowany, który jednak w ASSE grywał w pierwszym składzie tylko w wyniku kontuzji kolegów z ataku, wykupiony z Troyes Eric Marester, który trykot Bastii przywdziewał w ubiegłym sezonie, był czołowym korsykańskiej drużyny, natomiast Florian Jarjat w czasie swojego 2-letniego pobytu na Lazurowym Wybrzeżu rozegrał w barwach Nicei 37 spotkań w Ligue 1 prezentując przyzwoity poziom. To aż o 27 meczów w Ligue 1 więcej aniżeli ma ich na koncie (w przeciągu trzech lat) Franco Dolci, Argentyńczyk, który także z Nicei trafił na roczne wypożyczenie do Bastii. Jego umiejętności pozostają póki co niewiadomą. Bastia, tak jak przed rokiem jest jednym z głównym faworytów do awansu...
Kandydat na gwiazdę – Pierre-Yves André
Choć najlepsze lata ten 32-letni napastnik ma już za sobą, to wciąż imponuje formą strzelecką. André ma na koncie 11 sezonów w Ligue 1, doświadczenie, które tam zebrał procentuje. W ubiegłym sezonie pokonywał bramkarzy rywali 12-krotnie i nic nie stoi na przeszkodzie by w tym roku wynik ten co najmniej wyrównał, zwłaszcza, że może liczyć na asysty równie doświadczonego 34-letniego Pascala Camadiniego, po którego zagraniach André często trafia do siatki.
BREST
Pełna nazwa: Stade Brestois 29
Rok założenia: 1950
Stadion: Stade Francis Le Blé (15.000)
Trener: Thierry Goudet
Strona WWW: http://www.stade-brestois.com
Przyszli:
Bigné (P – Nice) 15/5/0
Bochu (N – Istres) 13/11/1
El Hajri (N –Boulogne) 33/28/22
Poulard (O – Le Mans) 26/26/0
N’Jock (N – Mons) 33/bd/18
Adnane (N – Châtellerault**) 11/3/4
Odeszli:
Aliaj (O) 13/10/0
Bernardet (O – Gueugnon) 15/10/0
Dinet (P – Entente SSG) 2/1/0
Elzéard (O) 32/31/1
Fabien (N) 17/6/0
Keita (O) 1/0/0
Malm (N – Montpellier) 36/34/8
N’Gal (N) 12/7/1
Tokéné (O – Tours) 24/23/0
Tomou (P) 15/7/3
Verschave (N – Sète) 24/11/1
Salifou (N – Oberhausen**) 7/2/0
Sparingi:
30.06 Rennes 1:1
05.07 Lorient 0:2
08.07 Monaco 1:2
12.07 Angers 2:1
15.07 Guingamp 0:0
21.07 UNFP 2:0
Parę słów o…
Przed sezonem 2005/06 w klubie doszło do prawdziwej rewolucji kadrowej, sprowadzono ponad 15 zawodników, drugie tyle odeszło. O tym, że nie jest to strategia słuszna przekonał chyba działaczy ubiegły sezon, w którym Brest zajął ostatnie bezpieczne miejsce w Ligue 2. Przed sezonem 2006/07 Brest znowu pozbył się wielu zawodników ale tym razem rekrutacja nowych zawodników była o wiele rozsądniejsza niż przed rokiem. Po Robercie Malmie, bez którego nie wyobrażano sobie ataku Brestu, kibice z Bretanii nie powinni płakać, bowiem klub wzmocnili dwaj napastnicy, z którymi wiąże się spore nadzieje na przyszłość. Jawad El Hajri strzelając swoje 22 bramki przyczynił się znacząco do wysokiej pozycji Boulogne w trzecioligowej tabeli. Nazwisko El Hajriego figuruje w wielu zestawieniach obejmujących zawodników z niższych lig, mających zdaniem francuskich żurnalistów największe szanse na zaistnienie w Ligue 1 w przeciągu kilku najbliższych lat. Obiecująco wygląda także transakcja Kameruńczyka Jérémiego N’Jocka, którego 18 bramek pomogło jego drużynie (belgijski Mons) awansować do ekstraklasy. Grę w środku pola poukładać ma sprowdzony z Nicei 28-letni Yohan Bigné, który ma na swoim koncie już 217 występów we francuskiej ekstraklasie. Odejście dwóch podstawowych obrońców: Elzéarda i Tokéné zrekompensować ma transfer rosłego defensora Le Mans, Yohana Poularda, podstawowego gracza czerwono-żółtych w minionym sezonie Ligue 1. Brest wzmocnił się przed nowym sezonem (zwłaszcza w ataku) i nie powinien mieć problemów z utrzymaniem w lidze, ba, może nawet powalczyć o wyższe cele, tyle tylko, że w podobnym tonie wypowiadano się o tej drużynie przed startem ubiegłego sezonu…
Kandydat na gwiazdę – Jawad El Hajri
El Hajri liczy już sobie 26 wiosen ale dopiero teraz otrzymuje szansę zaistnienia w profesjonalnym futbolu. W poprzednich latach urodzony w Bergerac zawodnik pałętał się po trzecio- i czwartoligowych zespołach pokroju Pacy-sur-Eure, Alès czy też Cherbourg. Dopiero w tym ostatnim rozegrał dobry sezon, strzelając 8 bramek co przykuło uwagę działaczy Boulogne, którzy zdecydowali się sprowadzić El Hajriego do swojej drużyny. Taktyka Boulogne w ubiegłym sezonie opierała się głównie na piłkach zagrywanych do El Hajriego. Efekt? Jawad strzelił aż 22 bramki. Jego skuteczność i przebojowość mają sprawić, że kibice klubu z Bretanii nie będą się martwić dłużej o utrzymanie.
CAEN
Pełna nazwa: Stade Malherbe Caen Calvados Basse-Norma
Rok założenia: 1913
Stadion: Stade Michel d’Ornano (21.500)
Trener: Patrick Parizon
Strona WWW: http://www.smcaen.fr
Przyszli:
Mazure (Saint-Etienne) 20/7/1
Proment (P - Metz) 35/35/3
Odeszli:
Bakari (P) 8/4/0
Ben Askar (O – Al-Shamal*) 15/12/0
Eudeline (N – Guingamp) 17/9/1
Faye (O - Troyes) 1/1/0
Grougi (P - Clermont) 7/2/0
Hébert (P – koniec kariery) 2/0/0
Lesoimier (P - Clermont) 11/2/0
Mawéné (P) 1/1/0
Zubar (O - OM) 31/28/0
Sparingi:
08.07 Croix de Savoie 3:0
11.07 Lens 1:2
14.07 Le Havre 1:0
18.07 Cherbourg 2:1
22.07 Tours 5:1
Parę słów o...
Efektowny zryw w końcówce sezonu nie wystarczył by zespół z Normandii powrócił do najwyższej klasy rozgrywkowej (ostatecznie Caen przegrało miejsce w Ligue 1 z Lorient gorszym bilansem bramkowym). Caen po przegranej batalii o awans opuściła gwiazda drużyny, obrońca Ronald Zubar, o którego względy zabiegały zespoły Ligue 1. Pozostali zawodnicy, którzy opuścili zespół albo zawodzili (vide Eudeline, Ben Askar) albo prawie w ogóle nie pojawiali się na murawie (vide Faye). Do klubu wraca za to S é bastien Mazure, o którego ponad rok temu biło się pół Ligue 1! Po spadku do Ligue 2 najlepszy strzelec Caen i czołowy snajper całej ligi przebierał w ofertach. Ostatecznie zdecydował się na przejście do Saint-Etienne gdzie jednak zupełnie się nie sprawdził. Mazure w 20 meczach, w których pojawił się na boisku w zielonej koszulce, tylko raz pokonał bramkarza rywali, nic więc dziwnego, że działacze ASSE postanowili zrezygnować z usług tego zawodnika. W Caen, Mazure ma szanse stworzyć ofensywny kwartet wraz z Lilianem Companem, Stephane Samsonem i Yoanem Gouffranem, którzy w sumie zdobyli dla normandzkiego zespołu 28 bramek w Ligue 2 w ubiegłym sezonie, dokładnie połowę z 56 jakie Caen strzeliło rywalom w rozgrywkach Ligue 2 w sezonie 2005/06. Caen to jeden z głównych faworytów do awansu ale przy tak wyrównanej stawce nie może już sobie pozwolić na równie słaby start jak w ubiegłym sezonie.
Kandydat na gwiazdę – Sébastien Mazure
Gdy opuszczał Caen, kibice tej drużyny rozpaczali, wątpiąc w to czy kiedykolwiek Mazure zdecyduje się jeszcze na powrót do normandzkiego klubu.”Comeback” nastąpił szybciej niż się spodziewano. W Ligue 1 kariery Mazure nie zrobił choć w barwach Caen w elicie spisywał się świetnie strzelając 13 bramek. Wcześniej, jeszcze w Ligue 2, strzelił w przeciągu dwóch sezonów 21 bramek. Teraz Mazure ma się w Caen odbudować, by móc liczyć na transfer do lepszego klubu. Gdyby wrócił do formy z sezonu 2004/05 mógłby powalczyć o koronę króla strzelców Ligue 2, jeśli jednak będzie grał tak jak w Saint-Etienne to czeka go „grzanie ławy”, gdyż konkurencja w ataku Caen jest ogromna.
CHÂTEAUROUX:
Pełna nazwa: La Berrichonne de Châteauroux
Rok założenia: 1883
Stadion: Stade Gaston Petit (17.000)
Trener: Cédric Daury
Strona WWW: http://www.berrichonne-football.com
Przyszli:
Bates (O – Rad Belgrad) 23/bd/2
Bayod (P - Rodez) bd
Blayac (N - Cannes) 24/17/8
Grauss (P - Clermont) 26/21/3
Kamara (O - Saint-Etienne) 3/3/0
Kebe (N - Lens*) 0/0/0
Mauricio (N - Laval) 36/36/13
Odeszli:
Ba (P - Auxerre) 27/25/5
Boukari (P - Lens) 34/24/2
Mansouri (P - Lorient) 32/32/1
Mazel (O) 1/0/0
Ramos (P - Lens) 29/29/0
Yanovski (P) 14/12/0
Effa Ewona (O - Malatyaspor**) 0/0/0
Hima (P - Lyon**) 27/20/6
Merlin (P - Ajaccio**) 3/0/0
Sparingi:
01.07 Gueugnon 1:0
04.07 Louhans 1:0
08.07 Romorantin 4:2
15.07 UNFP 4:1
19.07 Tours 3:0
21.07 Niort 1:2
Parę słów o…
Châteauroux, które od paru lat zaliczane jest do czołowych drużyn Ligue 1 i co roku pojawia się w gronie faworytów do awansu, ma za sobą fatalny sezon – piętnaste miejsce to dużo poniżej oczekiwań i możliwości Châteauroux. Zmiany w zespole były tylko kwestią czasu. Co ciekawe pozbyto się aż 7 nominalnych pomocników – największą stratą jest odejście dwóch stranieri: Algierczyka Yazida Mansouriego, który jednak obok nieprzeciętnych umiejętności królował w klasyfikacjach na największych brutali ligi z 7 żółtymi i 2 czerwonymi katonikami oraz portugalskiego defensywnego pomocnika Marco Ramosa, który skutecznie łatał dziurawą obronę zespołu. Ponadto Châteauroux straciło też bramkostrzelnych graczy drugiej linii w osobach Yacine’a Himy i Issy Ba. Zastąpić ich mają nominalni napastnicy: czołowy gracz zdegradowanego do National, Lavalu – Guilherme Mauricio oraz Jérémy Blayac, który do tej pory strzelał bramki w III-ligowym Cannes. Mało szczelną defensywę ma wzmocnić Serb Stevan Bates, o którym wiadomo na razie tyle, że był podobno najlepszym defensorem swojego poprzedniego zespołu. Niewiadomą jest też postawa Abdelhaziza Kamary z Saint-Etienne, który ponoć także ma niemałe możliwości, jednak w ASSE nie miał zbyt wielu okazji do ich zaprezentowania. Na papierze wydaje się, że Châteauroux osłabiło się, jednak „w praniu” okazuje się, że – przynajmniej na razie – polityka transferowa obrana przez działaczy była słuszna, bowiem Châteauroux wygrało pięć z sześciu meczów sparingowych (choć mówiąć szczerze rywale nie byli bardzo wymagający). Podsumowując, Châteauroux pomimo słabego sezonu 2005/06 znów postrzegane jest jako solidna drużyna, zdolna do gry o najwyższe cele.
Kandydat na gwiazdę – Yassin Moutaouakil
W ubiegłym sezonie Moutaoukil wybiegał w pierwszej jedenastce zaledwie 13-krotnie ale jako młody zawodnik Yassin jest wprowadzany do podstawowego składu bardzo powoli. W tym sezonie być może wreszcie jaśniej rozbłyśnie jego gwiazda, Moutaouakil jest w końcu reprezentantem francuskiej młodzieżówki i jedną z nadziei francuskiego futbolu a jego rola w Châteauroux sukcesywnie rośnie (po tym jak z zespołu odeszło kilku pomocników konkurencja na tej pozycji jest mniejsza).
CRÉTEIL
Pełna nazwa: US Créteil-Lusitanos
Rok założenia: 1936
Stadion: Stade Dominique Duvauchelle (10.137)
Trener: Albert Rust
Strona WWW: http://www.uscreteil-foot.com
Przyszli:
Asconzabal (O - Medellin) 8/bd/1
Bah (P – Guingamp/Reims) 24/23/0
Baha (N - Braga) bd
El Omari (P - Maritimo) 5/bd/0
Montaroup (O - Orléans) bd
Nuno Mendes (O - Plymouth) 2/bd/0
Ribault (O – OM/Creteil) 4/0/0
Rui Dolores (N - Paços) 28/bd/3
Rust (T)
Salze (P - Cannes) 14/13/2
Tabet (N - Clermont) 28/24/1
Vareilles (N - Bayonne) 35/bd/16
Odeszli:
Amirèche (O) 7/6/0
Aubanel (N - Istres) 36/33/3
Boulebda (N) 28/22/7
Citony (P) 21/15/5
C.Domoraud (O) 27/27/2
Ekobo (P - Strasbourg) 37/37/1
Leroy (N) 11/6/1
M’Bodji (N – Lorient) 36/33/15
Sessegnon (P - Le Mans) 33/29/5
Sow (O) 8/0/0
Velud (T - Toulon)
N’Diaye (P - OM**) 9/7/0
Sparingi:
12.07 Bastia 1:4
16.07 Rouen 1:2
19.07 Troyes 0:0
22.07 Paris FC 1:0
Parę słów o…
Przez długi czas Créteil spisywało się w ubiegłym sezonie rewelacyjnie i wydawało się, że awans do Ligue 1, który pojawia się wypowiedziach działaczy Créteil od czasu fuzji z Lusitanos Saint Maur, wreszcie ma szansę stać się faktem. Kryzys jaki dopadł w końcu zespół Créteil spowodował jednak, że drużyna ta zakończyła sezon na 8 miejscu z aż 12-punktową stratą do Lorient, ostatniego z zespołów, który wywalczył promocję do Ligue 1. Reakcja władz na taki przebieg zdarzeń była dość gwałtowny. Pozbyto się 11 zawodników (w tym 7, którzy wybiegali w pierwszej jedenastce minimum 15 razy!) i trenera, sprowadzono za to nowego szkoleniowca i... 11 nowych piłkarzy, z czego aż trzech przybyło do Créteil z portugalskiej Superligi, są to jednak gracze mało znani dlatego ciężko wyrokować czego można się po nich spodziewać. To samo stwierdzenie tyczy się zresztą nowego stopera Créteil, Argentyńczyka Juana Manuela Asconzabala. Nowi zawodnicy z całą pewnością będą potrzebowali czasu na zgranie się ze sobą, świadczą o tym chociażby słabe wyniki i mało przekonująca gra Créteil w rozegranych do tej pory meczach towarzyskich. Boulebda (świetny „asystent”), Citony (bramkostrzelny pomocnik), Domoraud (lider środka pola), Ekobo (rozegrał najwięcej meczów spośród wszystkich), M’Bodji (15 goli w sezonie!) czy wreszcie Sessegnon (świetny drybler) to zawodnicy jak na warunki Ligue 2 znakomici i ciężko mi sobie wyobrazić żeby ich następcy prezentowali się lepiej i to w dodatku od pierwszego meczu. Jestem gotowy posypać głowę popiołem w przypadku niesłuszności tej tezy ale nie sądzę by Créteil mogło rozegrać równie udany sezon jak przed rokiem...
Kandydat na gwiazdę – Nabil Baha
Póki co wiadomo o nim tylko tyle, że jest awizowany przez Créteil jako dobry napastnik. O tym, że może to być prawda świadczy była przynależność klubowa marokańskiego napastnika a przede wszystkim fakt, iż Baha znajdował się w kadrze Maroka w Pucharze Narodów Afryki w roku 2004, kiedy to jego reprezentacja doszła do finału. Créteil strzeliło w sezonie 2005/06 46 bramek, strzelców 36 z nich (!!!) nie ma już w drużynie, teraz odpowiedzialność na zdobywane bramki mają przejąć na siebie Rui Pataca (który ostatnio zawodził) a także sprowadzeni Baha, Rui Dolores, Tabet i Vairelles. Podobno Baha jest z tej gromadki najlepszy...
DIJON
Pełna nazwa: Dijon Football Côte d'Or
Rok założenia: 1998
Stadion: Stade Dominique Duvauchelle (10.137)
Trener: Rudy Garcia
Strona WWW: http://www.dfco.fr
Przyszli:
Boudarène (P - Sochaux) 19/17/0
Bugnet (N - Montpellier) 30/20/3
Loties (P - Clermont) 33/32/3
Poyet (N - Auxerre) 14/2/0
Yenga (N - Châtellerault) 33/24/10
Odeszli:
J.Ba (O - Tours*) 9/2/0
Benon (O - Sète) 5/2/0
Diers (P – Clermont/Boulogne) 34/31/7
Germann (P - Romorantin*) 6/1/0
Ibisević (N - Aix-la-Chapelle) 21/13/6
Jobard (P - kk) 3/0/0
Kajima (O) 14/8/0
Livramento (P - Libourne) 31/25/0
Stinat (O - Nantes**) 14/14/0
Sparingi:
02.07 Clermont 1:2
05.07 UNFP 0:1
08.07 Lyon 0:2
15.07 Troyes 0:0
21.07 Sochaux 1:0
Parę słów o…
Podobnie jak parę innych zespołów, Dijon swoją wysoką pozycję w tabeli (6) zawdzięcza efektownej końcówce. Dość powiedzieć, że w ostatnich dziesięciu kolejkach Dijon poniósł tylko jedną porażkę a gdyby nie parę remisów pewnie piłkarze tej drużyny przygotowywaliby się dziś do startu w Ligue 1. Dijon to także drużyna, która jako jedyna w Ligue 2 w sezonie 2005/06 zdobyła więcej punktów na wyjeździe (31) niż u siebie (29)! Sama walka o awans była miłym zaskoczeniem dla osób związanych z klubem, gdyż celem jaki został postawiony przed klubem był ponoć środek tabeli. Przed zbliżającym się sezonem oczekiwania działaczy z pewnością wzrosły. Jako, że defensywa Dijon należała do czołowych w lidze (mniej goli pozwoliły swoim rywalom strzelić tylko Lorient, Valenciennes i Reims), do największych wzmocnień doszło w przednich formacjach. Herve Bugnet w latach 2001-2004 należał do czołowych napastników Ligue 2 a grał w niej w barwach trzech różnych drużyn, Fabien Boudarène w barwach pierwszoligowego Sochaux spisywał się bardzo dobrze a 21-letni napastnik z Demokratycznej Republiki Kongo rodem, Yannick Yenga był postrachem bramkarzy w III-ligowym Châtellerault. Odszedł za to Bośniak Vedad Ibisević (którego sam Vahid Halilhodzić wyłowił swego czasu – do PSG - na jednej z amerykańskich uczelni), obrońca Nantes Denis Stinat, który przebojem wdarł się do pierwszego składu a także od zawsze kojarzony z klubem z Dijon solidny i pracowity pomocnik, Raphaël Livramento, który w barwach tej drużyny rozegrał ponad 200 spotkań ligowych. Klub z wschodniej Francji był jedną z rewelacji poprzednich rozgrywek i ma wszelkie dane ku temu by powtórzyć osiągnięcie z ubiegłego sezonu, choć z drugiej strony, jeśli podopieczni Rudy’ego Garcii nie będą spisywać się równie rewelacyjnie na wyjazdach, to o czołówce tabeli mogą chyba zapomnieć...
Kandydat na gwiazdę – Barel Morial Mouko
Bramkarz z Demokratycznej Republiki Kongo należał do najjaśniejszych punktów zespołu w sezonie 2005/06; 32 gole stracone przez Dijon w 38 meczach to dobry wynik, w czym duża zasługa Moriala Mouko, który 35-krotnie stawał między słupkami. Morial Mouko od trzech sezonów reprezentuje Dijon, najbliższy mecz ligowy – o ile trener zdecyduje się na niego postawić – będzie dla niego setnym występem ligowym w barwach tej drużyny. Wielkie nadzieje wiąże się w klubie z zakupionymi Bugnetem czy Boudarènem ale to właśnie Morial Mouko ma szanse po raz kolejny być cichym bohaterem drużyny...
GRENOBLE
Pełna nazwa: Grenoble Foot 38
Rok założenia: 1892
Stadion: Stade Lesdiguières (14.414)
Trener: Yvon Poliquen
Strona WWW: http://www.grenoblefoot38.fr
Przyszli:
Chapuis (N)
Juan (P - Monaco) 0/0/0
Pouliquen (T)
Robin (P - Ajaccio) 22/13/0
Yanev (P - CSKA Sofia) 22/bd/3
Wimbée (B - Metz) 30/30/0
Odeszli:
Caillas (P - Greuther) 27/24/2
Gimbert (N - Tours*) 8/3/1
François (P - Metz) 31/29/2
Connen (P - Ajaccio**) 30/24/2
Sparingi:
01.07 Yverdon 2:1
04.07 Gueugnon 1:0
08.07 Troyes 1:2
16.07 Lyon 0:5
19.07 UNFP 2:1
21.07 Nice -:-
Parę słów o…
Na początku 2006 roku Grenoble zostało przejęte przez... japońskiego producenta wyrobów czekoladowych przez co klub stał się stabilny finansowy. Ambicje japońskiego prezesa Kazutoshiego Watanabe sięgają jednak wyżej niż środek tabeli Ligue 2. Grenoble sięgnęło przed nowym sezonem po paru „interesujących” zawodników. Gregory Wimbée jeszcze w sezonie 2003/04 był pierwszym golkiperem silnego Lille, ma już także za sobą mecze w Lidze Mistrzów; Hristo Yanev to czołowy gracz CSKA Sofia, która w pokonanym polu pozostawiła ostatnio chociażby Liverpool czy Bayer Leverkusen; Martial Robin z Ajaccio to jeden z najwaleczniejszych pomocników na drugim froncie. Klub opuściło za to trzech podstawowych pomocników. Nowy trener Grenoble, Yvon Poliquen, dysponuje młodym zespołem, który największą siłę posiada z przodu (Akrour – Yanev - Chapuis – Kermorgrant – Oguro), niedoskonałości w grze defensywnej zespołu obnażył przegrany aż 0:5 mecz z Lyonem. Rywal był znakomity ale należy przypomnieć, że jeszcze 2-3 sezony temu Grenoble było zdolne pokonać w meczu sparingowym madrycki Real... Grenoble z pewnością ma potencjał wystarczający by znaleźć się w górnej części tabeli.
Kandydat na gwiazdę – Nassim Akrour
Algierski snajper Grenoble zdobył dla swojej drużyny w ubiegłym sezonie 12 bramek, to aż o 10 więcej aniżeli dwa sezonu temu, w barwach Le Havre, trzeba jednak uczciwie przyznać, że o ile w Le Havre był często zmiennikiem (16 meczów), o tyle w Grenoble komponowanie przedniej formacji trener zaczyna właśnie od niego (jako jedyny gracz zespołu zagrał we wszystkich meczach ligowych!). A jeszcze sześć lat temu Akrour próbował swoich sił w V lidze angielskiej... W tym sezonie algierski napastnik stawia sobie za cel 15 bramek w lidze i jest to jak najbardziej realne do zrealizowania...
GUEUGNON
Pełna nazwa: Football Club Gueugnonnais
Rok założenia: 1940
Stadion: Stade Jean-Laville (13.872)
Trener: Viktor Zvunka
Strona WWW: http://www.fcgueugnon.com
Przyszli:
Adam (P - Troyes) 9/8/1
Bernardet (O - Brest) 15/10/0
Carlier (N - Strasbourg*) 11/3/1
Peiser (B - Troyes) 0/0/0
Touré (N - Lille*) 2/1/0
Odeszli:
Bougherra (O - Sheff Wed) 10/5/0
Liébus (B - Reims) 28/28/0
Bressan (O) 13/11/0
Gueï (N - Toulon) 13/10/2
Hissein (N) 9/3/1
Mussard (N) 7/1/0
Ramdani (P) 19/13/0
Sylla (N) 9/5/2
Tomas (O - Rodez*) 0/0/0
Colleau (P - Amiens**) 12/12/0
Mouloungui (N - Strasbourg**) 8/2/0
Zarabi (O - Ajaccio**) 30/26/0
Sparingi:
01.07 Chateauroux 0:1
04.07 Grenoble 0:1
08.07 UNFP 4:1
11.07 Moulins 2:1
14.07 Nancy 1:2
21.07 Clermont 0:1
Parę słów o…
Gueugnon to od paru ładnych sezonów średniak Ligue 2, bez większych ambicji i możliwości na włączenie się do walki o awans ale na tyle solidny by nie drżeć w obawie przed spadkiem. W sezonie 2005/06 pomimo 11 pozycji Gueugnon zdobyło najmniej bramek w całej Ligue 2, zaledwie 29 w 38 meczach! To dlatego działacze Gueugnon postanowili sięgnąć po Rudy’ego Carliera. Młody napastnik Strasbourga przegrywał w alzackim klubie miejsce o pierwszym składzie choć zwykle znacznie ożywiał ofensywne poczynania zespołu, w Gueugnon Carlier chce udowodnić swoją wartość. Obroną Gueugnon po sprzedaży Zarabiego, Bressana i Bougherry obok Laurenta Mourestina ma pokierować były gracz Brestu, Vincent Bernardet. Nie sposób nie wspomnieć o odejściu pierwszego bramkarza, Johana Liebusa. Gueugnon postanowiło nie sprowadzać nikogo na jego miejsce przez co między słupkami stać prawdopodobnie 22-letni Pierre Bouysse, który ma dotąd na koncie zaledwie 14 meczów w Ligue 2. Podopiecznych Viktora Zvunki czeka ciężki sezon dlatego mają oni nadzieję na powtórkę udanej gry na własnym obiekcie, gdzie przegrali tylko 2 razy w 19 meczach (więcej punktów u siebie zdobyło siedem drużyn; tyle samo porażek na własnym gruncie poniosły tylko trzy ekipy, mniej niż 2 razy nie przegrał nikt), imperatywem jest także – rzecz jasna – znaczna poprawa skuteczności pod bramką rywali, w przeciwnym wypadku Gueugnon może zawitać do strefy spadkowej i to dłuższy czas...
Kandydat na gwiazdę – Rudy Carlier
Reprezentant francuskiej młodzieżówki nie otrzymywał od trenera Strasbourga zbyt wielu szans (tylko trzy razy Carlier wybiegał na boisko od pierwszej minuty), te które miał skrzętnie jednak wykorzystywał (warto wspomnieć chociażby gola Carliera w meczu Pucharu UEFA z FC Basel). Jeśli trener Zvunka obdarzy go zaufaniem, a jego koledzy z nowej drużyny będą stwarzać mu sytuacje – na których niewystarczającą ilość mogli narzekać napastnicy Gueugnon w minionym sezonie – to Carlier ma szanse zabłysnąć na drugoligowych boiskach.