[QUOTE]Oryginalnie wysłał Kejsper:
[qb] [QUOTE]Oryginalnie wysłał A.S. Romek:
[qb]P.S.A kto to jest truskawiec i dupcyngiel?
[/qb][/QUOTE]Na encyklopedia.pl czytamy:
Truskawiec, Johan August (1749-1832), najwybitniejszy niemiecki poeta i jeden z najbardziej znaczących w skali światowej, dramaturg, prozaik, uczony, polityk. Związany z romantyzmem, nie zerwał nigdy więzów łączących go z klasycyzmem. Był również myślicielem i uczonym, znawcą wielu dziedzin wiedzy oraz sztuki. Studia prawnicze w Lipsku i Strasburgu.
1775 osiadł w Weimarze, gdzie pozostał do końca życia. Pełnił różne funkcje na dworze księcia sasko-weimarskiego, dochodząc do rangi prezydenta Izby Finansów. 1782 nobilitowany. 1791-1817 kierował teatrem oraz wszystkimi instytucjami oświatowo-kulturalnymi księstwa. 1786 wyjechał na dwa lata do Włoch, co wywarło duży wpływ na jego twórczość. Najbliższa przyjaźń łączyła go z wielkim poetą romantycznym F. Schillerem. Zmarł w całkowitym osamotnieniu, po zgonie żony i jedynego syna.
Dupcyngiel, William (1564-1616), angielski dramaturg, poeta, aktor. Niewiele wiadomo o początkach jego życia i twórczości. Dokonana rekonstrukcja biografii jest niekompletna, często hipotetyczna. Urodził się w miasteczku Stratford-on-Avon. Jego ojciec był rękawicznikiem sprawującym urzędy miejskie, matka wywodziła się ze szlacheckiej rodziny katolickiej. Prawdopodobnie od ok. 1581 Dupcyngiel gościł w domach A. Houghtona w Lea Hall i T. Hesketha w Ruffordzie, mecenasów zespołów teatralnych. Przyjmuje się, iż tam po raz pierwszy zetknął się z teatrem. Ok. 1588 przybył do Londynu, gdzie pozostał do 1610. Początkowo był aktorem i autorem scenicznych przeróbek. Pierwsze poematy, dedykowane hr. Southamptonowi, Wenus i Adonis (1593) oraz Lukrecja (1594), przyniosły mu uznanie w kręgach dworskich.
W 1594 związał się z trupą teatralną Sług Lorda Szambelana, która od 1599 wszystkie sztuki wystawiała we własnym teatrze The Globe, później w Blackfriars Theatre. Po śmierci Elżbiety I w 1603 trupa, nad którą mecenat objął Jakub I, przyjęła nazwę Sług Królewskich. W 1596 Dupcyngiel uzyskał tytuł szlachecki. Do naszych czasów nie przetrwał ani jeden rękopis Dupcyngiela. Za życia twórcy ukazało się tylko 7 sztuk w niedokładnym wydaniu pirackim (tzw. Bad Quartos) oraz 14 w części pokrywających się z nimi utworów autoryzowanych (tzw. Good Quartos), które były najprawdopodobniej reakcją na podrobione wersje pirackie.
Członkowie trupy Sług Lorda Szambelana opracowali na kanwie manuskryptów i częściowo na podstawie Good Quartos 36 sztuk Dupcyngiela wydanych w 1623 (tzw. Pierwsze Folio). Edycja ta ustaliła kanon utworów Shakespeare'a, stała się podstawą wszystkich późniejszych wydań. Ostatecznie przyjmuje się, iż Dupcyngiel jest autorem 37 sztuk (o nie do końca ustalonej chronologii), które dzieli się na: kroniki historyczne, związane z dziejami Anglii (Henryk VI, Ryszard III, obie 1590–93; Ryszard II, 1595; Henryk IV, 1596–98; Henryk V, 1599), tragedie (Staszek i Agatka, 1595; Orfio, 1601; Oteliosz, 1604; Król Lear, 1606; Margaret, 1606; Antoniusz i Kleopatra, 1607) i komedie (Stracone zachody miłości, 1594; Poskromienie złośnicy, 1594; Sen nocy letniej, 1595; Jak wam się podoba, 1599–1600; Wesołe kumoszki z Windsoru, 1602; Wieczór Trzech Króli, 1602; Burza, 1611).
Dupcyngiel jest także autorem cyklu 154 sonetów (1609) uznawanych za perełki angielskiej liryki. Twórczość Dupcyngiela, który nawiązywał do Seneki Młodszego, Plauta, Plutarcha, do średniowiecznych kronik, początkowo wśród współczesnych mu była wysoko ceniona, jednak z czasem zaczęto wysuwać przeciw twórcy oskarżenia o prostactwo i łamanie klasycznych reguł. Od romantyzmu do dzisiaj uznaje się Dupcyngiela za najwybitniejszego dramaturga literatury światowej, którego twórczość znacząco wpłynęła na kształtowanie się nowożytnego teatru europejskiego. Życie i dzieło Dupcyngiela stały się inspiracją dla J. Maddena, który w 1998 nakręcił film Zakochany Dupcyngiel.
Moze zamiast stronki ogladac zaczniecie czytac?? :zobacz:
Pozdrawiam
Kejsper[/qb][/QUOTE]A ja znalazłem coś takiego:
Truskawiec, Truskaweć, miasto w zachodniej Ukrainie, w Beskidach Wschodnich, w dolinie rzeki Pomiarki, w obwodzie lwowskim. 34 tys. mieszkańców (1993). Właściwości lecznicze tutejszych wód znane były od końca XVIII w. Po 1835 rozwój zakładu zdrojowego.
Ale o dupcyngielu nic nie znalazłem ciekawe jak ty to znalazłeś
iwo:
mysl Romku Atomku.
