Wnioski po finale z M.Fischem?

no w sumie widzialem goscia na AO z Federerem ale nie warto bylo pisac bo jak ktos gra z federerem to ocena nie moze byc obiektywna

Bzdury

Może jakiś kontrargument ? Same "bzdury" trochę za mało.

Potito Starace
Włoch preferuje grę na nawierzchni ziemnej, na innych nawierzchniach gra tylko kiedy trzeba (kiedy do wyboru są tylko turnieje betonowe + szlemy). Poza ziemią nie radzi sobie w ogóle, potrafi przegrać z każdym ogranym zawodnikiem na hardzie. Bardzo dobry fh, dzięki któremu zdobywa najwięcej punktów. Gorzej z bh, który jest jego "piętą achillesową". Zawodnicy, którzy potrafią umiejętnie obijać backhandową stronę Potito nie mają najczęściej z pokonaniem go. Starace posiada dobry serwis dlatego czasami stosuje taktykę s&v. W jego grze dużą rolę odgrywa forma. Kiedy jest w dobrej dyspozycji jest bardzo regularny i potrafi swoim forhandem zagrać wiele winnersów, jest wtedy naprawdę groźny i potrafi ograć mawet zawodników dużo lepszych od siebie. Kiedy jednak gra mu "nie idzie" popełnia bardzo dużo błędów, słabo spisuje się w obronie, a nawet często nie wytrzymuje meczów kondycyjnie (bardzo często bierze lekarza w czasie gry, bo nie wytrzymuje trudów meczu).
Co do ciemnej strony jego gry, czyli sprzedawania czy odpuszczania meczów to został zawieszony na 3 tygodnie za postawienie kwoty około 200 euro na mecze Włoskiej Serie A (która raczej ma niewiele wspólnego z tenisem ). Mimo to trzeba przyznać, że często potrafi odpuścić mecz, więc radzę uważać na niego kiedy gra w jakimś małym turnieju a na dodatek na jakimś bocznym korcie.
Aktualnie Włoch znajduje się w słabszej formie, ale z meczu na mecz wygląda to coraz lepiej i chyba szykuje się z formą na większe turnieje z nawierzchnią ziemną, które są tuż tuż.

Podsumowując na nawierzchni twardej warto grać przeciwko Starace zwłaszcza kiedy jest on faworytem. Na clayu zawodnik trochę chimeryczny, potrafi przegrać z dużo słabszym zawodnikiem, ale też wygrać z dużo lepszym. Ogólnie przy typowaniu jego meczów radzę zwracać uwagę na formę Włocha i powstrzymywać się od grania na niego jako "pewniaka" na podbicie kursu.

znalazłem coś takiego, ewidentnie wynika z tego że Radwańskie koksów nie biorą:D

Przez lata tenis był uważany za jeden z najszlachetniejszych i czystych sportów
. To już historia! Najlepsi regularnie stosują środki dopingowe.

Kolarstwo, lekkoatletyka, czy podnoszenie ciężarów - w tych dyscyplinach sportowcy trafiają na czarną listę: jeden po drugim, dzień po dniu. Koks przeżarł sport do tego stopnia, że gdy padają kolejne znane nazwiska sportowców-dopingowiczów, nikogo to już nie dziwi.

Kibice - niestety! - przyzwyczaili się, że w zawodowym sporcie doping odgrywa kluczową rolę. A co z tenisem?

Kobiecym tenisem rządzą napakowane cyborgi. A Isia?

Walka z dopingiem w tenisie - a co to takiego?
Bo przecież tenis od lat nazywano (nazywa się jeszcze?) "białym sportem". W porównaniu do innych dyscyplin, przez lata był (jest? - o tym się za chwilę przekonacie) ostają czystości. Choć zdarzały się wpadki - głównie wśród argentyńskich zawodników - traktowano je z przymrużeniem oka. Niskie kary finansowe, czy ledwie kilkumiesięczne dyskwalifikacje - wywoływały śmiech fanów.

Często też zawodnikom, u których wykryto niedozwolone środki, udawało się uniknąć jakichkolwiek sankcji, bo działacze wierzyli ich tłumaczeniom, że koks znalazł się w ich organizmach... przypadkowo! Ogólnie: walka z dopingiem w tenisie jest po prostu śmieszna i zarazem zupełnie nieskuteczna. Działacze zachowują się tak, jakby im... nie zależało. Kontrole? Przeprowadzane są właściwie tylko podczas zawodów.

Nastaje era sportowców-nadludzi. Czas na doping genetyczny!

Nagle... Międzynarodowa Agencja Antydopingowa (WADA) wprowadziła w tenisie system "whereabouts", który obejmuje 10 najlepszych zawodniczek i zawodników świata. I się zaczęło!

Najlepsi zawodnicy głośno protestują (pamiętacje, jak Hiszpan Rafael Nadal, przyznał nawet ostatnio, że czuje się jak kryminalista?)! Dlaczego? Boją się wpadki dopingowej? Skąd tak gwałtowna reakcja?


Od sterydów, po hormony wzrostu. To tenis!
Wedle reguł systemu "whereabouts" tenisiści muszą być do dyspozycji WADA przez 7 dni w tygodniu. Mało tego! Podają plan swoich zajęć z trzymiesięcznym wyprzedzeniem. To życie zawodowe, a prywatne? WADA tutaj też chce wiedzieć wszystko. Wyjście do kina, na kolację, czy randkę - wszystk trzeba wprowadzić w system internetowy.

A jak nie ma pod ręką internetu? Należy wysłać sms-a lub zadzwonić na specjalną infolinię.

Nawet moja mama nie wie, gdzie jestem o każdej godzinie. WADA - wie! To jest chore, nie mogę zrozumieć, co światowe władze chcą w ten sposób udowodnić - denerwuje się Nadal.

Nowe kontrole antydopingowe to idiotyzm! Znany tenisista się burzy

Hm... Można próbować zrozumieć zdenerwowanie Nadala, ale... Przecież to jego zawód, za grę na korcie inkasuje miliony dolarów od sponsorów, organizatorów zawodów, więc nic więc dziwnego, że mamy prawo wiedzieć, czy na życie zarabia nie oszukując.

Zwłaszcza, że...

Tenisowy rynek wchłania wszystkie najnowsze odkrycia farmakologiczne, takie jak krótko działające sterydy, czy hormon wzrostu - nie ma złudzeń John Mendoza, dyrektor australijskiej agencji antydopingowej.

Takich podejrzeń jest coraz więcej!


Fibak: niechęć zawodników do programu WADA o czymś świadczy
Głos w sprawie dopingu zabrał nawet John McEnroe - jeden z najwybitniejszych tenisistów w historii. Siedmiokrotny triumfator turniejów wielkoszlemowych sam miał podczas kariery przygodę z dopingiem. Przyznał się, że przez sześć lat brał sterydy przeznaczone dla… koni!

Był nienaturalnie agresywny. Doprowadziłam do tego, że przestał je brać. Jeśli bym tego nie zrobiła, przerzuciłby całą swoją furię z tenisa na mnie, gdyby tylko zaczął przegrywać. Zawsze uważał, że ja jestem powodem jego porażek - zdradza jego była żona Tatum O’Neal.

Na korcie McEnroe często wyżywał się na sędziach
. Zgadnijcie dlaczego?

Tenisowe rodzeństwo szaleje: on bije się na ulicy, ona... bierze koks

Co o nerwowej sytuacji najlepszych zawodników świata sądzi Wojciech Fibak?

Ja nikogo oskarżać nie będę, ale wybuch gniewu, głównie wśród tenisistów, w związku z zaostrzonym systemem WADA na pewno musi dziwić. Ja kocham tenis i mam nadzieję, że doping na kortach to jednak wciąż margines. Ale... - przyznał w rozmowie ze Sportfanem najlepszy w historii tenisista znad Wisły.

Margines? Nandrolon, efedryna, finasteryd czy etylefryna - to już plaga. Wielu zawodników wpadło (wpadnie?) na zażywaniu tych środków. Jak się tłumaczą? Że te środki są w substancjach, które światowa federacja zamieściła na liście dozwolonych wspomagaczy. Dobry żart.
Swego czasu jeszcze dalej posunęła się Swietłana Kuzniecowa. Znakomita rosyjska tenisistka - u której wykryto efedrynę - powiedziała, że to było już po sezonie, w turnieju pokazowym i dlatego nie można tego traktować jako doping!

Czołowa „50” zarówno wśród kobiet i mężczyzn, śmieje się prosto w twarz światowym władzom. Jeśli nie zaczniemy z tym walczyć na poważnie, to tenis już niedługo może być kopalnią koksiarzy - nie owija w bawełnę Angelo Binaghi, szef Włoskiej Federacji Tenisowej.

Fro a jakie ja argumenty mam pisac? Przeciez te wniosi mozna wysuwac po obejrzeniu meczu. Nie wiem, ktory mecz ogladal Salvador i nie wiem co w jego mniemaniu znaczy "szybki" no ale dla mnie Korolev jest szybki a jak na takie warunki to napisal bym ze jest bardzo szybki
Ruskowi zawsze chce sie biegac, jest zwrotny i ladnie dochdodzi do dropow Wszyscy, ktorzy ogladlai jego mecze ( i pewnie Ty sam) beda mieli podobne zdanie do mojego
To ze nie wytrzymuje dlugich wymian i jeszcze jest nieokrzesany to juz " inna pilka"

Scott Oudsema

- Tyczkowaty Amerykanin, 190cm/70kg.
- Jego największym atutem jest serwis, przynoszący mu często dwucyfrową liczbę asów. Pierwsze podanie potężne,ale praktycznie bez rotacji (średnio ok. 190 km/h, najmocniejsze ok. 220 km/h), drugie z bardzo wysokim kickiem - jednym z największych jakie widziałem w Tour. Lubi pobiec do siatki (wyjątkowo "drewniana" ręka przy volleyach), ale zbyt rzadko, by zaliczyć go do grona zawodników spod znaku serv&voley.
- Z głębi kortu uderza mocno, praktycznie w jednym tempie, szukając szybkiego zakończenia akcji. FH mocny, kończący, topspinowy. BH dwuręczny. Z obydwóch skrzydeł bardzo nieregularny.
- Serwis rywala (szczególnie słaby drugi) lubi zaatakować ofensywnym returnem - jego skuteczność, to już inna sprawa.
- Próby rozrzucenia go po korcie, zmuszenia do uderzania z nieprzygotowanych pozycji, to recepta na łatwe punkty.
- Defensor z niego marny. Zagranie skutecznego slajsa, to dla niego wyższa szkoła jazdy. Zwrotność i koordynacja ruchowa słabe.
- Najlepszy bilans na indoor hard.
- Zawodnik umiejący przegrać z prawie każdym.

Update.
Już nie gra tak płasko jak rok temu. Gra topspiny, głównie z fh który ma naprawdę na niezłym poziomie. Gorzej z jednoręcznym bh - balonowaty i często ma Francuz problem z dobrym ustawieniem się do zagrania z tej strony. Końcowa linia, rzadko przy siatce, dalej jest regularny i poprawił koncentrację, nie traci tak łatwo rytmu jak kiedyś.
Oczywiście musi się szkolić dalej w każdym elemencie(bh!!!), bo jeszcze do dobrego poziomu ATP ma daleko. Na CH jest już bardzo solidnym zawodnikiem.

Z jego stylem gry jest trochę inaczej. Ouanna profil uderzeń z FH (wg. mnie top 5 na poziomie chall) dostosowuje do nawierzchni. Na mączce dodaje więcej topspinu. Widziałem go w tym roku kilka razy na nawierzchniach halowych, gdzie bardzo często posyłał płaskie bomby.
Podobnie jest z jego BH. Tam gdzie kozioł niższy – nawet i zagrań 70% to slajs. Na mączce stosuje go sporadycznie.

Kilka dodatkowych uwag z mojego notesu:

– Pierwsze podanie średnio około 190 km/h (najmocniejsze ok.210 km/h). Drugie około 145 m/h.
– Serwis na jego BH daje często rywalowi seriami punkty.
– Na clayu ma spory problemy z defensywnymi counter-puncherami.
– Niezły bilans z net-rusherami.

jak dla mnie Ouanna to taki nie do końca jeszcze dojrzały James Blake

trochę wyższy, ale tak samo potrafi strzelić mocnym forehandem, choć dzisiaj grał też jednak więcej topspinowo ... ten jednoręczny backhand też bardzo przypomino Blake`owy , śmiem nawet stwierdzić że wyrzut piłki i złożenie się do serwisu jest tak jakby pod Amerykanina może i trochę przesadnie, ale tak ja to widzę

i jeszcze jedna ważna cecha - jest bardzo spokojny, mało pokazuje emocji, widać w nim koncentrację i walke do samego końca, a to się bardzo ceni

Nie sugeruj się dzisiejszym występem Ouanny. BH, z którego dziś nie raz zaskoczył Safina, zazwyczaj jest słabiutki.
Gdyby sporządzać ranking poszczególnych uderzeń, to jego BH byłby w 3 setce ATP

Jesse Levine
Dość skromne warunki fizyczne (1,75m. wzrostu, ok 70 kg. wagi) nadrabia walecznością(nie ma dla niego straconych piłek), bardzo dobrym poruszaniem się po korcie, dobrym przeglądem pola gry. Do plusów też można zaliczyć jego return. Nadaje się przeciwko przeróżnego rodzaju baloniarzom bez serwisu i zawodnikom lubiącym w nadmiarze popełniać niewymuszone błędy. Gorzej jeśli naprzeciwko stanie solidny counter-puncher i ktoś kto ma naprawdę mocny serwis i ciąg do siatki.

Kilka słów o pewnym lucky looserze, o którym ostatnio głośno

Rajeev Ram

- 193cm/81kg.
- Zawodnik spod znaku serv&voley.
- Posiada wygrywający serwis, nie jakiś demolujący, w stylu Kendricka - ale to mieszanka siły z rotacją. Drugiemu podaniu potrafi dodać wysoki kick.
- Pod siatką skuteczny, volleye wykonuje z gracją. W tym aspekcie gry to jeden z najfajniejszych do oglądania stałych bywalców amerykańskich chall.
- Z głębi kortu posiada mocne, kończące uderzenie z obydwóch skrzydeł, szczególnie skuteczne gdy ma czas na ułożenie do niego ciała. Problem pojawia się, gdy musi kontrować w pełnym biegu. Płaski FH, ładny, 1BH - potrafi nim podkręcić tempo wymiany, urozmaicać kierunki, zagrać też slajsem. Nieregularny z głębi kortu.
- Duży procent spudłowanego returnu.
- Porusza się po korcie zbyt majestatycznie. Widoczny brak dynamiki i przyspieszenia. Słaba praca nóg wpływa negatywnie na jego grę defensywną. Do tego dochodzi słaba antycypacja zachowań przeciwnika i mały wachlarz zagrań obronnych.
- Patrząc na historię jego pojedynków z rywalami reprezentującymi każdy styl gry, to bilans wynosi mniej więcej 50/50, nie licząc pojedynków z ofensywnymi counter-puncherami na hardzie (około 35% wygranych).

W uzupełnieniu jak zawsze dobrej roboty włodara dodam, iż Rajeev Ram ma korzenie indiańskie, co zresztą widać po jego karnacji.
Natomiast rzadziej bywa przy siatce po swoim drugim serwisie, także jeśli widzicie na livescorze, że Ramowi nie funkcjonuje pierwszy serwis, a gra z kimś kto potrafi kilka razy przebić piłkę na drugą stronę siatki to warto zainwestować parę groszy przeciwko niemu na livebettingu

Wczoraj oglądałem Sweetinga. Ma możliwości, niezły serwis, mocne topspiny szczególnie z FH, nawet rakieta ta sama co Rafa, Babolat APD. Na przeciwko siebie miał Devvarmana i czasami nie wytrzymywał, bo uderzał mocno po bokach, a rywal tylko biegał po korcie, oddawał piłki na drugą stronę aż Sweeting nie wytrzymywał i trochę się denerwował po tych punktach, bo 10 piłek ganiał po korcie Somdeva aż popsuł. Do tego niezły wolej, tylko szkoda że rzadko go używa, bo jak miał inicjatywę to mógł się częściej wybrać do siatki. Jakby trafił na kogoś, kto gorzej biega i szybciej chce rozstrzygać akcje to pewnie by sobie poradził.

Ryan Sweeting

- 195cm/77kg.
- Ofensywny baseliner.
- Zwycięzca juniorskiego US Open w 2005.
- Pierwszy serwis agresywny, z domieszką spinu - potrafi nim wyrzucić rywala z kortu, ale jest przy tym nieregularny. Drugi trochę zbyt zachowawczy, do tego notuje zbyt dużo df. 1- średnio ok. 185 km/h, 2- ok. 150 km/h, najmocniejsze ok. 215 km/h.
- Topspinowy FH lepszym skrzydłem, daje mu sporo winnersów; potrafi bardzo szybko złożyć się do uderzenia i agresywnie przyspieszyć (duży % w ten sposób rozgrywanych akcji). 2BH jego słabością, nieregularny - często zbyt krótko grany, co naraża go na ripostę rywala. Gdy używa slajsu, to potrafi urozmaicać nim kierunki.
- Ryan jest bardzo nieregularny z głębi kortu, nie wytrzymuje ciśnienia. Udane akcje ofensywne przeplata metrowymi autami. Do tego musi nauczyć się też kontrolować swój temperament.
- Potrafi zaatakować agresywnym returnem słabszy serwis rywala - wchodzi wtedy głębiej w kort.
- Do siatki biega sporadycznie.
- Raz za czas zaskakuje dropshotem.
- Nieobliczalny. Na poziomie chall na rozkładzie ma wielu bardzo solidnych rywali, ale spektakularne porażki też mu się zdarzają.



Thomaz Bellucci

- Ofensywny, leworęczny baseliner.
- 189cm/72kg.
- Przy serwisie nie generuje wielkiej mocy (1-serwis ok. 180 km/h, 2-serwis ok. 150 km/h, najsilniejszy ok. 200 km/h), ale że wykonuje bardzo szybki ruch ciała, to jest on niełatwy do odczytania. Do tego bardzo groźne są jego leworęczne rotacje i celność.
- Jego uderzenia z obydwóch skrzydeł są bardzo urozmaicone (rotacje, zmiany rytmu, głębi, zagrania płaskie i defensywne). Inicjatywę podczas wymiany zdobywa dzięki agresywnie uderzanemu FH (często obiega BH), potrafi nim wyrzucić rywala z kortu - łapiąc fajne kąty, ma też w arsenale bardzo groźne uderzenie wzdłuż linii. 2BH uderza płasko, z dobrą głębią; ma nieźle dopracowane uderzenie w okolice rogu po krosie. To skrzydło może zbyt mało ofensywne, ale potrafi nim zneutralizować mocne punkty rywala. Z minusów BH jest nieregularny (często "dziurawi" nim siatkę).
- Dobry taktycznie, umiejętnie czyta słabe strony rywala.
- Nie trzyma się kurczowo końcowej linii, ale gra pod siatka pozostawia jeszcze wiele do życzenia. Często wybiera złe momenty ataków - podania otwierające do poprawy.
- To rodzaj tenisisty, który by grać dobrze, potrzebuje złapać odpowiedni rytm. Często podczas pierwszych gemów jego uderzenia mają profil treningowy.

Marek Semjan

Oglądałem mecz z Hrbatym i później się zdzwiiłem jak zobaczyłem, że on jest 358. w rankingu. Może z czasem będzie grał więcej, bo stać go na dużo więcej. Przede wszystkim bardzo dobry pierwszy serwis, którym jak trafił to często kończyło się punktem. Gorzej jak Hrbaty oddał na drugą stronę, bo Semjan z końca kortu nie był w stanie przejąć inicjatywy i rozrzucić przeciwnika. Wszystkie wymiany przebijał, zresztą całkiem nieźle, ale mimo szans brakowało ataków. Nieźle gra w obronie, do prawie wszystkiego dobiegał, ciężko też było skończyć Hrbatemu, szczególnie wymiana przy setowej w pierwszym secie na 'niezłym' poziomie.

= głównie serwis i albo punkt albo przebijanie z końcowej, brakuje ataków.

Kerogh, jakie "przebijanie", jaki brak ataków ? Semjan to typowy ballbasher. Bardzo mocno uderza z obydwóch skrzydeł, szuka szybkiego zakończenia akcji winnersem, a do tego ma problem z selekcją strzałów. Nawet jego return to bardzo często "hit or miss".

Hrbaty to bardzo inteligentny counter-puncher, więc wczoraj szybko zneutralizował jego dominujący FH (Marek bardzo lubi grać z odwrotnego i walić mocno po krosie) grając większość piłek na mniej agresywny BH, do tego rozrzucał go po korcie, łapał fajne kąty i tym wszystkim wyłączył atuty ofensywne rywala. W zasadzie jedyne atuty, bo defensor z Semjana słaby.

David Guez
Więcej u niego słabych stron niż mocnych i nie dziwi brak jego sukcesów na szczeblu ATP.
Serwis - pierwszy - powiedzmy, że "średnia krajowa" challengerowa, ale drugi bardzo słaby - kopalnia punktów dla dobrych returnowców. Gdy zobaczycie Gueza w drabince turnieju na cegle to można zakładać ok. 80%, że Francuz z takiego starcia nie wyjdzie zwycięsko - słaba koordynacja ruchowa i co za tym idzie do tytanów biegaczy nie należy. Ciężko też z odbijaniem piłek w biegu. Na plus można mu zaliczyć jego ambicję. Wykazuje również mądrą i cierpliwą grę gdy poczuje, że rywal nie jest zbyt dobrze dysponowany w danym dniu.