Kei Nishikori - Florian Mayer

Obejrzałem pierwszy i czwarty set tego spotkania, częściowo zerkałem też na trzeci, ale tego nawet nie ma większego sensu opisywać, bo Kei wyrzucał wszystko co przechodziło na jego stronę kortu i przegrał set do zera. Po za tym setem, wyglądał bardzo dobrze. Obaj nie zachwycali serwisem, chociaż ten czasami w trudnych chwilach pomagał Niemcowi. Flo wyglądał słabo na wymianach, pozbawiony kończącego uderzenia, starał się rozrzucać Keia, ale ten w defensywie wyglądał bardzo dobrze i returnował większość piłek, trochę brakowało mi tego urozmaicenia gry jakie prezentował we wcześniej opisywanym meczu ze Stilicem. Wyjścia do siatki kończyły się albo minięciem albo niezrozumiałymi wręcz błędami, chociaż pod siatką średnio radził sobie też Japończyk. Kei jednak wyglądał bardzo dobrze z głębszej części kortu i po 4 setach awansował do 3 rundy.

Tomas Berdych - Philip Kohlschreiber

Tutaj nie widziałem pierwszego przegranego przez Tomka seta. Na początku drugiego wyglądał bardzo dobrze, mocny serwis i kończące piłki z forhandu, przy serwisie Niemca też był w ataku, starał się wykorzystywać każdy słabszy serwis Filipa, a był tego dnia w tym elemencie całkiem nieźle dysponowany to Berdych momentami spychał go do defensywy i atakował to forhandem czy oburęcznym backhandem. Praktycznie cały set zgarnął w bardzo pewnym i ładnym stylu i początek trzeciego też, ale po breaku gra wyglądał gorzej, Tomek serwował tego dnia dość często przeciętnie i na niskim procencie pierwszego serwisu. Brakowało mu jakby koncetracji, lepiej czuł się przy serwisie Niemca, był wtedy trochę agresywniejszy. W grze Niemca, podobać mógł się bardzo dobrze funkcjonujący backhand, ale jednak popełnił trochę błędów i przegrał mecz z moim zdaniem dość falowo grającym Czechem.

GGL - Schwank

Początek słaby w wykonaniu GGL, sporo błędów w pierwszych gemach i przegrywał już nawet 0-3 0*-30, ale jakoś udało mu się to wybronić i w końcu zaczął trafiać swoim firmowym forehandem, co wystarczyło na wygranie 1 seta z średnio dysponowanym Schwankiem. W drugiej partii Schwank trzymał swoje podanie mimo kilku bp, i w tb miał nawet sp przy swoim serwisie, ale GGL ponownie się wybronił. W trzecim secie już Schwank wyraźnie zniechęcony został rozbity przez Hiszpana.

Ogólnie GGL zagrał nieźle, ale mogło być lepiej. Gdyby Schwank był w swojej najlepszej formie to mogło być różnie. Schwank masakrycznie słabo odpgrywa skróty. Nie wiem czy akurat dziś miał w tym elemencie słabszy dzień czy w ogóle jest w tym słaby, bo byle jakie skróty GGLa a Schwank odgrywa w aut albo w siatkę i to zdarzyło się w dzisiejszym meczu kilka razy przy niekiedy beznadziejnych skrótach W 3 rundzie GGL out z Murrayem.

Raonic - Llodra
Skrytykuję strasznie Llodrę, bo zasłużył . Francuska delikatna baletnica, która grała jak skrzypaczka żeby tylko sobie krzywdy nie zrobić. Wzmocnił grę dopiero po uzyskaniu przełamania pod koniec 3 seta. Raonic grał swoje - czyli potężny serwis i mocny Fh pod końcową linię, a że rywal bardzo mu pomagał to skończyło się szybko już po 3 setach.

Nadal-Sweeting
Sweeting przegrał ten mecz w szatni, na korcie nie podjął jakiejkolwiek walki.

Almagro - Ljubicic

Almagro grał swoje, czyli mocny pierwszy serwis, a potem konsekwentnie do bh Ljuby i albo go sobie ładnie ustawiał, żeby skończyć płaskim fh, albo Ljuba wywalał bh (to drugie rzadziej). Miał Mugro chyba jeden gem, kiedy musiał wychodzić z *15:40 i może parę gemów *15:30, ale jako tako ogarniał. W całym meczu Ljuba miał dwa bp i żadnego nie wykorzystał.

Co do przebiegu meczu, to pierwszy brejk dla Mugro po frajerskim gemie Ljubicica i przegraniu 5 piłek od *40:0. W tb drugiego miał chyba ze 2 czy 3 sp przy własnym serwisie i wtopił.

Warto zaznaczyć, że jak na siebie, Mugro był w miarę spokojny i nie psuł dużo - bodajże 26 ue vs 37 winnersów.

Myślę, że z Djoko nie ma wielkich szans, ale over gemowy można by rozważyć, jeśli linia będzie ustawiona atrakcyjnie. Handi gemowe na Mugro też.

Wożniacki vs Cibulkova 1 set
bo tyle oglądałem potem usnąłem
Cibulkova miała lekką przewagę, zdobywała dużo punktów odwrotnym crossem-forehandowym w lewy róg Karolinki, były to zazwyczaj winnery których Karo nie udawało się nawet przebić na drugą stronę. Cebula jeszcze więcej psuła, takze z forehandu i to pozwoliło Woźniackiej wygrać seta.
Karolina grała średnio, ale lepiej od przeciwniczki serwowała = w gemach których udało się jej utrzymać serwis - takie były 2 ;]
Mecz zaczął się od serii przełamań zapoczątkowanej od Cebuli, pzy 4:4 Woźniacka utrzymała serwis i Cebula posypała się UE do 0.
Forma Woźniackiej w pierszym w secie mniej więcej tak przeciętna jak jej kiecka na ten mecz

Gael - Wawrin
Wawrin dziś regularny, potrafił trzymać naprawde długie wymiany, ma forme

Wawrinka - Monfils 7:6(4),6:2, 6:3




W pierwszym secie zobaczyliśmy solidny tenis z obu stron. Żaden z graczy nie oddał punktu bez walki. Po jednym przełamaniu z obu stron. Wydawać się mogło, że Szwajcar gra odważniej, ale po kadym jego uderzeniu kortówka wracała jakby odbijała się od ściany. No i tie break: Monfils osiągnął lekką przewagę (*4:2) po czym Wawrinka wrócił do gy i po chwili było już 5:4, 6:4 po stronie Staszka i ... podwójny Gaela =/. Set trwał 73 minuty. Drugi rozpoczął się z dużego C! Monfils już na samym pocztku w opałach (kilka szans na przełamanie miał Wawrinka), ale 'niesamowity' Francuz wyszedł z opresji w pięknym stylu jednak nie zdało się to na nic bowie swojekolejne dwa gemy serwisowe przegrał. 2 brejki po stronie Stanisława i set zakończony niespodziewanie szybko 6:2. Set trzeci fatalnie rozpoczęty przez Francuza. Break na 'dzień dobry', Monfils rozbity.. Kolejne przełamanie i zrobiło się 4:0. Przy stanie 5:1* Gael obronił dwie piłki meczowe po czym sam przełamał rywala i odrobił połowę strat. Cudu nie było. Rozpędzony, solidny Wawrinka wygrał tą partię 6:3 i cały mecz bardzo pewnie. W następnej rundzie czeka już (mój ulubieniec) Andy Roddick jednak po tym co dzisiaj zobaczyłem zdecydowanym faworytem jest Stachu.

"Genialny jednoręczny beckhend Szwajara"

Verdasco - Nishikori
Nando od pierwszej piłki z wielką agresją zaatakował rywala, z obu stron bił bardzo mocne piłki, a Japończyk nie był wstanie się temu przeciwstawić. Drugi i trzeci set to już lepsza gra Kei - biegał do wszystkiego, ambitnie walczył, trochę postraszył Hiszpana, ale dzisiaj to jeszcze nie był jego dzień. Verdasco wyciągnął wnioski po meczu z Tipsą, zagrał lepiej taktycznie, skuteczniej i wygrywał najważniejsze piłki.

Ball/Guccione-Erlich/Ram
Nie ma tej chemii w Izraelskim teamie co kiedyś, nie do końca zgrani mimo wielu lat wspólnej gry, coś tam w tej maszynerii jeszcze nie trybi i może nie zdążyć, bo ich wspólna gra jest próbą, a jak na razie wyniki bardzo słabe jak na ich wcześniejsze dokonania. Australijczycy wygrali, bo grali twardo i pewnie. Ich gra opiera się głównie na serwisie, ale to ich atut i trudno mieć o to do nich pretensje. Mimo to fajnie jakby popracowali nad techniką, bo mogą w pewnym momencie się zatrzymać i nie wskoczyć na wyższy poziom deblowej hierarchii.

Berdych-Gasquet
Gasquet po przełamaniu Czecha stanął i przegrał bodajże 5 gemów pod rząd. W drugiej partii pewnie trzymał serwis, naprawdę grał nieźle - tak jak w Sydney przeciwko Troickiemu i też znowu moment kiedy stracił pewność gry i dał Berdychowi szanse które ten z zimną krwią wykorzystał. Jak mój kolega zauważył ten mecz i nie tylko ten sprawia, że powrót do ścisłej czołówki jest obecnie nierealny.

Bryan/Bryan-Riba/Berlocq
Charly Wieloryb dzisiaj rzecz niemożliwą DF przy setowej dla Latino w TB, a później smecz w aut przy setowej dla USA. Generalnie Bracia przy swoim podaniu nokautowali, a przy Riba i Berlocq dzielnie walczyli przy swoim podkręcając jak się da piłeczkę byle ta uciekała Amerykanom

Robredo-Stakhovsky
Robredo za solidnie, rozegrał niezły mecz, tylko w 1 secie trochę przekombinował, ale od drugiego tak jak z Fishem już dominował. Stakh nie miał pomysłu, nie miał sił, nie miał niczego by wygrać dzisiaj.

Nadal - Tomic 6:2,7:5,6:3

Przed meczem wszyscy spodziewali się gładkiego zwycięstwa Rafy, gdyż od poczatku turnieju szedł on jak burza miotając swoich rywali. Jednak 18 letni Australijczyk też był w gazie, wygrywając z Chardym i Feliciano Lopezem dosyć gładko.

Już pierwszy gem pokazał nam, że jednak ten mecz może być ciekawy. Po obronieniu breakpointów Tomic po kilkuminutowej walce wygrał sowjego gema serwisowego. Następnie Nadal w swoim gemie bronił breakpointa ale też udało mu się wygrać. Następne minuty pokazały nam, że jednak Tomic nie wytrzymuje wymian z Rafą, popełnia za dużo błędów a także serwis nie działa tak jak powinien. To doprowadza do wyniku 6:2 na korzyść Hiszpana.

Drugi set zaczął się bardzo ciekawie od prowadzenia Tomicia 4*-0 po podwójnym przełamaniu. Młodzianowi wychodziło dosłownie wszystko, nie popełniał błędów, serwował dobrze, a co dziwne Nadal zaczął psuć. Przy wyniku 4-0 Tomic jednak przestał już tak dobrze grać, ale także i Nadal zwiększył obroty. Doprowadził do stanu 4-4. Następnie Tomic wygrał swoje podanie, lecz był to jego ostatni gem w tym secie. Nadal po raz kolejny pokazał iż nigdy się nie poddaje.

W trzecim secie wydawało mi się, że już pójdzie gładko, lecz Tomic się nie poddawał mimo, szybkiego brejka na początek dla nr 1. Starał się odrobić straty, miał nawet na to szanse, lecz Nadal obronił się i wygrał tego seta 6-3 na koniec jeszcze przełamując swego rywala.

Podsumowując po meczu trwającym około 2 h i 30 min Nadal zwyciężył. Jednak trzeba bić brawa Tomiciowi za walkę. Gdyby nie miał tak wielu przestojów w grze moim zdaniem mógłby śmiało powalczyć o seta a może nawet więcej ugrać. Wydaje mi się, że Rafa jednak odczuwa jeszcze osłabienie tym wirusem z Doha, pocił się niemiłosiernie, kilka razy zmieniał koszulkę a jego gra jakoś do końca mnie nie zachwyciła...

Nadal momentami dość pasywny, szybkością nie zachwycał i sporo prostych błędów - coś chyba do końca nie wyzdrowiał

Spokojnie, dla Rafy i Feda Wielki Szlem zaczyna się w drugim tygodniu. Na Wimbledonie Nadal wyciągał z 1-2 z Petzschnerem i Haase, a później nie stracił seta z Paniczem i Berdychem. Na US Open też była pasywna gra praktycznie aż do półfinału, a w finale Djoko tylko bezradnie rozkładał ręce przez większość spotkania.

Możliwe, że tak jak rok temu Hiszpan się nie ogarnie aż do końca turnieju, ale myślę że nie odkrył jeszcze wszystkich kart w walce o niekalendarzowego Szlema. Już w spotkaniu z Cilicem powinien trochę podkręcić tempo wymian. Właściwie dopiero Murray może zawiesić za wysoko poprzeczkę.

Jedyne co martwi to słaba dyspozycja serwisowa. W Nowym Jorku to dużo lepiej wyglądało. Ale tam też szybszy beton.

Andy Murray - GGLopez
Szkot bardzo dobra dyspozycja, bardzo szybko odebrał ochotę do gry Hiszpanowi. Dobry solidny trening przed meczem z Nadalem.

Ferrer - Berankis
Kolejny mecz bez emocji. Berankis już nie miał tyle swobody co w poprzednich meczach i to od razu wpłynęło na jego grę, bardzo dużo błędów i brak broni na bardzo dokładne uderzenia Ferrera na boczne linie do których Litwin miał problem żeby dobiec nie mówiąc o skutecznym odegraniu.

Raonic - Youzhny
Raonic specjalnie nie kombinuje w swojej taktyce meczowej. Po prostu atomowy serwis i jak jest okazja do skończenia piłki z Fh to kończymy. Oczywiście do poprawy Bh i return. Youzhny świetnie przewidywał kierunki serwisu młodziana, ale niestety mimo kilku przełamań sam Misza nie potrafił regularnie utrzymać swojego podania. Kolejny raz dała o sobie znać jego mentalność, która bardzo mu przeszkadza na korcie. Raonic oczywiście zasłużył na awans do 4r. Wielkiego Szlema.
Ale Ferrer to już na pewno go ogra

Australian Open - runda IV

Stanisław Wawrinka - Andy Roddick 6-3 6-4 6-4

Mecz zaplanowany na koniec sesji wieczornej miał być wydarzeniem dnia. Czy tak było? Nie do końca. Spodziewano się wyrównanego pojedynku, z jakimś TB, a tak nie było. Przyczynili się do tego obaj - Amerykanin trochę poniżej oczekiwań, a Szwajcar wręcz przeciwnie.
Od pierwszej piłki inicjatywa należała do Wawrinki. Pewnie wygrywał swoje serwy, a prawie każda dłuższa wymiana padała jego łupem (23 winnersy przy 7 unforced errors). Roddicka zawiódł jego największy atut, czyli serwis. Niski procent trafień oraz 36% wygranych piłek po drugim nie mogło przynieść nic dobrego. W pierwszym secie przełamanie przyszło w jednym z najgorszych momentów, czyli przy stanie *3-4. Zrobiło się 5-3 dla Wawrinki i zdobycie 4 pkt. było już dla niego formalnością.
Początek drugiego seta dawał nadzieję na trochę więcej walki i bardziej wyrównaną walkę ze względu na lepszy serwis Roddicka i wygrywanie przez niego gemów serwisowych. Przy zagrywce Wawrinki nic się nie zmieniło i Amerykanin nie miał wtedy nic do powiedzenia. W tym secie Szwajcar przegrał zaledwie 3 pkt. serwując i to wszystkie po drugim podaniu. Dobra dyspozycja Roddicka skończyła się znowu w najgorszym momencie. 4-4, serwuje Andy, break Stanisława i robi się 4-5, a piłeczki przechodzą na stronę szwajcara. Znowu formalność i w setach 2-0 dla Wawrinki. Stosunek winnersów do UE w tym secie: 24/4... robi wrażenie.
W trzecim secie break przyszedł dosyć szybko, bo Stanisław złamał już na *2-1. Swoje szanse na mały powrót do gry Roddick miał przy stanie 2-3 i 40-15*. Jednak oba break pointy Szwajcar wybronił wzorowo, a zwłaszcza pierwszego. Zagrał asa. Co prawda sędzia liniowy wywołał aut, ale challenge pokazał, że piłka całym obwodem zmieściła się w polu serwisowym nawet nie zahaczając o linię. Z challengami czasami różnie bywa, ale w tym przypadku pozdrawiamy sędziego. 4-2 dla Wawrinki i dwa kolejne gemy dla niego to była... formalność.
Szwajcar rozegrał wspaniałe spotkanie. Procent piłek wygranych po pierwszym serwisie niewiarygodny, bo na poziomie 92% (początkiem trzeciego seta nawet 97%), stosunek winnersów do UE 67/19... niewiarygodny, stosunek asów obu panów 24/9... niewiarygodny, no i jeszcze ten jego backhand. Z takimi statystykami wynik nie może dziwić. Teraz czekamy na szwajcarski ćwierćfinał Federer-Wawrinka. Po problemach Rogera z Simonem (z 2-0 i totalnej dominacji na korcie zrobiło się 2-2, ale ostatecznie wygrał) i po stracie seta z Robredo do końca nie wiadomo czego można się po nim spodziewać.

A mecz wieczoru odbył się ciut wcześniej niż ten powyższy.

Franscesca Schiavone - Svetlana Kuznetsova 6-4 1-6 16-14

Trzeci set liczył 30 gemów, czas trwania 3h... amazing (z ang. niesamowite). Cały mecz 4h 44 min.

Murray - Melzer
Bardzo szybko Szkot odebrał ochotę do gry Melzerowi. Kolejny dobry mecz Murray'a. Melzer starał się, biegał do wielu piłek, ale był dzisiaj bezsilny., oczywiście trochę popsuł w swoim stylu co jeszcze bardziej pogorszyło wymiar kary.

Nadal - Cilic
Cilic słaby, zresztą jego bilans z rywalami ze ścisłej czołówki jest dramatyczny. Nadal miał trochę problemów, widać po nim, że to nie jest 100% możliwości, ale nawet taka gra spokojnie wystarczyła na 3 dosyć gładkie sety z Chorwatem.

Ferrer-Raonic
No wreszcie ktoś skarcił młodziana, ile można na niego patrzeć Ferrer potrafi wywrzeć presję na rywalu, zdecydowanie dokładniejszy od poprzednich rywali Raonica.

Bhupathi/Paes-Robredo/Granollers
Granollersa i tak jak w singlu jest apatyczny z tępym wyrazem twarzy tak w deblu jest pobudzony, nie chodzi, a biega, nawet po rozegranym punktem, cały czas w ruchu, widać debla traktuje poważniej od singla. Robredo też poważnie podszedł do meczu, ale jednak Hindusi to klasa sama w sobie, szczególnie taktyka i porozumienie na korcie.

Gregoire Burquier - James McGee 2:6 7:6(6) 6:4

W pierwszym secie Burquier popełniał dużo niewymuszonych błędów i McGee dzięki regularnej grze w wymianach gładko wygrał seta. W drugim już trochę lepiej Francuz, ale dał się w końcu przełamać. McGee serwował na mecz przy 5:4 i zrobił dwa DFy i w końcu oddał seta w tb. Trzeci set to na początku łamanie z obu stron, najpierw Burquier 1*:0, później McGee 3*:1, a skończyło się na 4*:3 dla Burquiera i od tej pory już utrzymywali swoje podania.

Burquier gra ofensywnie swoim forehandem spychając do obrony (słabego)rywala, ale dziś miał problemy z regularnością. W ważnych punktach też chodził do siatki po serwisie szczególnie rotacyjnym na stronę przewagi i często tak zdobywał punkty po słabych returnach Jamesa.

McGee słabe pierwsze i drugie podanie i brak kończącego uderzenia. Potrafi być regularny, ale na wyższym poziomie niż futures to nie ma czego szukać. Psychika też słaba, bo w najważniejszym gemie serwując na mecz niepotrzebnie chodził do siatki, gdzie większość psuł, no i zrobił 2 DFy.

W 1 rundzie Burquier trafi na kogoś z czwórki: Bemelmans, Berrer, Schuettler, Kamke i raczej z żadnym z nich nie ma szans, ale kursy będą marne.

Gregoire Burquier - James McGee
Zanotowałem następujące rzeczy na temat obu
Francuz - mocny serwis, lewa ręka, topspinowe uderzenia szukające końcowej linii. Bh 1-ręczny bardziej płaski od Fh, ale też mniej agresywny. Atakuje prawie każdą piłkę, chce ją zabić, przez co generuje dużą ilość niewymuszonych błędów. Return nieszczególny.
Irlandczyk - Return, szczególnie z Bh strony bladziutki. Drugi serwis nie robi krzywdy. Klasyfikuje go jako counter-punchera, ale... obrona to nie jego żywioł. O returnie wspomniałem, dalej to piłki bite pod końcową linię to dla McGee katorga, nie lubi być spychany do defensywy, bo wtedy się gubi. Brak kończącego uderzenia. Niestabilny i nieregularny przy dłuższym meczu (3 setowym).
Mecz na poziomie futuresowym.

Tomas Berdych - Fernando Verdasco 6-4 6-4 6-2

Mało osób chyba miało przyjemność obejrzeć Czecha w akcji w tym pojedynku, więc chciałbym przybliżyć. Początek seta zaczął się podobnie źle jak jak z Gasquetem, przełamaniem Tomasa, ale Berdych szybko się pozbierał odrobił przełamanie. Przy 5-4 dla Berdycha, Verdasco stracił spokój, zrobił 3 df i Berdych wygrał seta. Ten początek źle się odbił na Hiszpanie, który na początku drugiego seta stracił swoje podanie przy agresywnie grającym Czechu. Tomek mimo nienajlepszych statystyk serwisowych prezentował się dobrze na wymianach co z takim rywalem nie musiało być łatwe. Berdych zanotował imponujące 32 winnersy przy tylko 8 niewymuszonych błędach. Podobać się mogła jego agresywność przy podaniu rywala, która przekładała się na liczną ilość bp. Tomek popełnił bardzo mało błędów, jeśli nie kończył to prorokował do tego Verdasco. Tak grający Czech będzie sporym wyzwaniem dla Djokovica, chociaż przydałby się lepszy pierwszy serwis.

Roger Federer - Tommy Robredo 6-3 3-6 6-3 6-2

Ten mecz leciał mi w tle, ale mogę spokojnie stwierdzić, że to nie był dobry mecz Szwajcara, popełnił sporo niewymuszonych błędów. Trochę z nich wynikało z całkiem niezłej gry Robredo, który starał się rorzucać Szwajcara, ale jednak to jest Federer i ciężko to usprawiedliwiać. Wydaje mi się, że lepiej serwujący rywal może sprawić Rogerowi duże problemy. Podobnie jak z Simonem nie za dobrze wyglądał na wymianach, najlepiej się czuł gdy mógł szybko skończyć po albo swoim dobrym serwisie albo słabszym, drugim serwisie Robredo.,

Dominik Meffert - Marsel Ilhan
Ilhan kolejny raz potwierdził, że nie radzi sobie z serwismenami. W tym roku już 0-2 (X-Men, Meffert), w 2010 0-4 (Raonic, Ward x3). Można jeszcze zaliczyć dwóch czy trzech z b.mocnym podaniem, ale ich gra zawiera inne przydatne elementy które decydują o ich grze. Ilhan dzisiaj często odpuszczał piłki, zamiast przytrzymać w korcie, decydował się na wyrzucenie w aut z fochem na twarzy, ale cóż to cały on . Meffert zagrał naprawdę solidne zawody, nie wolno stawiać na dywanie w Niemczech przeciwko niemu .

Miła niespodzianka z Singapuru :

Frederik Nielsen [2/DEN] d. di Wu [CHN]
Short match, I think Freddie closed it out in just over an hour. Nielsen wasn't in any real trouble, and Wu broke just once. Nielsen has a pretty good serve, getting a few aces, though it's nothing too spectacular, and he does well in rallies. He does well at retrieving balls and keeping them in play, which is just about the bare minimum he needed to beat di Wu. Wu had no weapons in his arsenal, really. A decent serve every now and then, but he made quite a lot of double-faults during the match (some really weak second serves that just barely hit the net, for example). He's what MTF would call a "pusher." Doesn't do anything special with the ball, just keeps it in play. Most of Nielsen's errors came when he was too impatient and tried to finish the point as quickly as possible. Overall, Nielsen deserved the win, and the scoreline reflected how easy it actually was.

Artem Sitak [8/NZL] d. Pavol Cervenak [1/SVK]
This was an up-and-down match, lots of drama (all from Cervenak), and the momentum shifted as frequently as the weather did. (The weather was crazy: It started out hot, then cloudy, then the wind started whipping.) Cervenak has a killer serve (when it's on), and a great whipping forehand. Sitak was pretty damn good whenever he approached the net; in fact, he won with a sort of semi-lob at the net over the tall Slovak.) The momentum throughout this match kept shifting, and I think the main thing was that Sitak kept his cool throughout the match, no matter what went on. Cervenak cursed, screamed, disputed calls (not a lot), and generally seemed grumpy whenever things weren't going his way. It's like everything got into his head. Cervenak actually held some 40-0 leads in his last couple of service games, but then Sitak fought back and Cervenak lost his cool... and ultimately the match. Which is a shame; I thought Cervenak over-all was the better (and more talented) player.

Only Centre Court has stadium seating, which sucks because there are some interesting matches on the other courts, and it's tough to watch (and take photos, haha) through the fencing. On the other hand, there's a generally more relaxed atmosphere (though that could change when the main draw starts) and it's quite easy to approach the players. Also, with Court 3, you couldn't really get too close because then you'll be right behind the players during the change-overs.

I will most likely catch Viola v. Ward for the first match, then probably Millman-Bubka for the second match. I have to say, I'm puzzled by the fact that organizers placed top seed (and top draw) Somdev on Court #2 instead on Centre Court... weird. (The Centre Court match: Brydan Klein v. Karan Rastogi. Whuuuut.) The day end with doubles.

Słównko na temat akcji firmowych dwóch świetnych deblistów : Daniela Nestora i Nenada Zimonjica.

Nestor jeden z najlepszych serwisów na świecie - rotacja to za mało powiedziane. Piłka trafia tam gdzie on chce i ucieka z kątem i kierunkiem takim jak on chce. Czy wyrzucający czy do środka nie ma znaczenia - jest tak jak on chce
Zimonjic - artysta-kabareciarz - Potrafi smeczem (w ostatni centymetr zewnętrznej linii końcowej) odpowiedzieć na ... smecza (biedny Petzschner) i uwielbia polować na piłki które w wolnym tempie są przebijane po krosie przez jego partnera deblowego do rywala. Świetnie potrafi wyczuć dobry moment do zaatakowania takiej piłki co najczęściej kończy się punktem.